آدرس‌های غلط با اغراض سیاسی در موعد معرفی وزرای دولت چهاردهم

مناسبت تقدیم هیئت دولت به رئیس جمهور و تقاطع آن با اوج روزهای گرم تابستان، فرصتی شد تا دیدگاه ها یا منافع سیاسی مختلف از تیتر اشتباه علل اختلال برق به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی خود استفاده کنند.

با بررسی اتهامات وارده به گروه مپنا در این زمینه سعی کردیم محیط صنعتی و سایر مشکلات کشور را در یک دهه گذشته به ویژه در دوران مذاکره برجام و پس از آن ببینیم که دستگیر شدیم. مانند این:

هیچ سازنده انحصاری داخلی نبود که دخالت کند و در نتیجه هواپیماسازهای بزرگ اروپایی و آمریکایی آمدند و سرمایه گذاری کردند و الان برای داشتن و استفاده از انواع هواپیما مشکلی نداریم!

در صنعت نفت و گاز مجوز ورود و سرمایه گذاری به توتال، شل، اکسون موبیل، لینده، انی، شل و … داده شد و آنها هم آمدند و سرمایه گذاری کردند و الان مشغول تولید انواع نفت بالادستی و پایین دستی هستیم. و تجهیزات گازی ما هیچ مشکلی با گاز نداریم و به دلیل عدم حضور انحصارطلبان، همه میادین نفت و گاز ما توسعه یافته اند.

در صنعت آب هیچ غول انحصاری محلی وجود نداشت که دخالت کند و در نتیجه همه از شرق و غرب دنیا سخاوتمندانه با بودجه در کشور انواع سایت های نمک زدایی و بازیافت را در کشور ساختند و الان انجام نمی دهیم. آن را مشکل آب داری!

و البته ده ها چالش دیگر برای کشوری که آنچه را که انحصار نامیده می شود برای مداخله نداشت و حالا مشکلاتش حل شده و فقط برق مانده است، چون سازنده خانه نگذاشت دیگران بیایند و مستقر شوند!

اما خوب است ببینیم که داده های دنیای واقعی در مورد عملکرد آن و سایرین در این سال ها چه می گویند، زمانی که سازنده داخلی متهم به ایجاد مانع در راه دیگران شده است:

اولاً اگر فکر می کنید تولیدکننده داخلی اساساً انحصار ایجاد کرده و جلوی واردات را گرفته است، اشتباه می کنید. به همان اندازه که در این سال ها نسل جدید نیروگاه های داخلی ساخته شد، واردات خارجی نیز صورت گرفت، اما با این تفاوت که نیروگاه های داخلی از حمایت کامل برخوردار هستند و تکمیل و پشتیبانی نیروگاه های خارجی در شرایط مالی و بانکی تقریبا غیرممکن است. تحریم ها، به طوری که مسئولان وزارت نیرو در زمان عدم توازن شدید قوا از تکیه بر این واحدهای خارجی جدید ناامید شدند.

توضیح دیگر این است که پس از شکستن توافق برجام از سوی ایالات متحده، تامین مالی خارجی رد شد. اما نیمی از قرارداد احداث نیروگاه 5000 مگاواتی کلاس F توسط کارگران خانگی و با منابع مالی داخلی (نه صندوق توسعه ملی!) و واحدهای آن در مناطق حمجه، دوکوهی، سهند و فولاد منعقد شد. نیروگاه های مبارکه شروع به کار کردند، پشتیبانی کردند و قطعات داخلی خود را تامین کردند.

برخلاف نیروگاه های قزوین، حارس، دالاهو، فولاد بوتیا، لامرد و قشم پاسارگاد (مجموعاً 7 توربین گازی و 4 توربین بخار که بعضاً با منابع صندوق توسعه ملی وارد می شود) هر یک درگیر بهره برداری هستند. پشتیبانی عملیاتی، تعمیرات یا تامین قطعات در شرایط نگران کننده.

با وجود نزدیک به اتمام نصب، واحدهای بخار دالاهو و فولاد بوتیا یک سال است که نتوانسته اند راه اندازی شوند، واحد لامرد نصب نشده و به عنوان سرمایه ملی در حالت سکون باقی مانده است و واحد پاسارگاد قشم همچنان در حال انجام است. تست دو سال پس از نصب امکان پذیر نیست.

منبع: عصر ایران