آموزه‌های امام حسین(ع) از دیدگاه امام موسی صدر: حسینی بودن یعنی به بالاترین مرتبه عفو و گذشت برسیم

هورناز (hornaz.ir):

«شناخت دشمن زمان»، «ایستادگی در برابر ظلم و کمک به مظلوم»، «پیمودن راه اصلاح» و «تربیت زن قهرمان» از آموزه های تربیتی عاشورای حسینی از دیدگاه امام موسی است. الصدر

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مؤسسه فرهنگی پژوهشی امام موسی صدر، امام صدر در بخشی از خطبه های واقعه عاشورا گروهی از دشمنان سرشناس حضرت سیدالشهدا را به مخاطبان خود تقدیم می کند. بر اساس سخنان ایشان، مهم ترین و خطرناک ترین دشمنان امام حسین (علیه السلام) کسانی هستند که می کوشند حادثه کربلا را در حد سالروز و عزا نگه دارند و آن را به گریه و اندوه و نوحه محدود کنند. اولین نکته ای که از این که واقعه کربلا به گریه و زاری خلاصه نمی شود این است که این واقعه درس ها و آموزه های مهمی دارد که باید به آن توجه کرد.

درس هایی که از عاشورا می توان گرفت، محدود به زمان و مکان خاصی نیست. از خطبه ها، نامه ها و خطبه های امام صدر به آموزه های عاشورا می توان به نکاتی چون «شناخت دشمن زمان»، «ایستادگی و مقاومت در برابر ظلم و حمایت از مظلوم»، «پیمودن راه اصلاح» پی برد. » و « تعلیم زن پهلوان » و موارد دیگر و آنها را به این ترتیب طبقه بندی کرد. در زیر برخی از سخنان امام صدر در خصوص معارف عاشورا را می خوانید که همگی در کتاب «سیر شهادت» به چاپ رسیده است:

شناخت دشمن زمان

– نبرد بین فلسطینی ها و اسرائیل است، این مسئله در درجه اول بر عهده فلسطینی هاست و اگر این کار را نکنند، این وظیفه ماست که بایستیم و این کار را انجام دهیم یزید هم قوی بود، می‌کشد، می‌سوزد و سلاخی می‌کند. قدى در سلسله یزید برنگشت و نگفت که آنها ظالم بودند و به مردان و زنان و مردگان رحم نکردند، پس از کشتن من، سینه ام را پاره مى کنند به ما که راه درست را طی کنیم چه فایده ای دارد که او باید همه اینها را تحمل کند و نبرد ما با اسرائیل ادامه نبرد امام حسین است.

درباره حسین می گفتند: از حد خود گذشت و به شمشیر جدش کشته شد. این حکمی بود که در دادگاه علیه امام حسین صادر کردند. گفتند: چرا قیام می کنی؟ چرا مردم را خوشحال نمی کنید؟ چرا نمی گذارید مردم نماز بخوانند و روزه بگیرند؟ آیا حج می‌کنید و زکات می‌دهید؟ یا حسین چرا اینجوری میکنی؟ از این همه جنگ و درگیری چه می خواهید؟ من آمده ام تا به شما هشدار دهم که اسرائیل هم همین را می گوید: بیایید با هم زندگی کنیم، بیایید در صلح با هم زندگی کنیم! آیا این صحبت از سوی حکومتی که مبتنی بر اشغالگری و تجاوز و طمع و زیاده خواهی است قابل قبول است؟ اسرائیل می گوید: ما از همه مردم بالاتریم. همه مردم باید تحت کنترل ما باشند. این جنگ امام حسین در زمان ماست. ما از سلسله نزاع حق و باطل چیزی جدا نمی کنیم، چنانکه در جنگ با یزید به حسین می گوییم: «السلام علیک ای وارث آدم، خدا بر تو باد».

گفتار حسین علیه السلام وارث پیامبران

سخنرانی امام موسی صدر در مجتمع آموزشی العملیه در سال 1975م.

ما که در مورد مسائل پیش پا افتاده داخلی چنین موضعی داریم، مواضع عمومی و عمومی در امتداد مواضع کوچک و خصوصی قرار دارند، انحراف کلی به دنبال انحراف جزئی است و کشتن حسینی ادامه سیلی زدن به انسان است وقتی هیچ یک از ما نمی گوییم: «من هستم» و وقتی همه افراد ملت بتوانند از اهداف و منافع شخصی و کوچک خود فراتر روند، یعنی می توانند بر امیال و خواسته های خود و شیطان در مبارزه با منیت ها و منافع خود غلبه کنند. مطمئن باشید ما در این روزها و در این عصر در نبرد بزرگ خود با نیروهای شیطان پیروز خواهیم شد و این دو یک چیز است.

سخنان حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتی نجات

در مقابل بی عدالتی بایستید و به مظلوم کمک کنید

من به قول امام حسین به شما می گویم: شما مسئول مستقیم هستید، یعنی باید سعی کنید آماده شوید تا سلاح به دست بگیرید. و من آقا موسی هم وظیفه دارم در این زمینه آماده شوم تا سلاح به دست بگیرم. به کجا می‌رویم و می‌گوییم ان‌شاءالله که چیزی نباشد؟ انشالله هیچی. انشالله مسئولین در حال برنامه ریزی هستند…و الان ارتش و رزمندگان فعال هستند. بله آنها فعال هستند، اما شما چطور؟ هر سال می گوییم [امسال] ما شروع می کنیم.

برادران، من از شما نمی خواهم که یکباره از این طرف به آن طرف بپرید. خیر، به تدریج و پس از آماده سازی. – می خواهی امام حسین را یاری کنی. چرا؟ چون – به چشم خود دیدی که همه اهل بیت و یاران امام حسین کشته شدند و همسرانشان در آستانه اسارت بودند. امام تنها در میدان می ایستد و فریاد می زند: آیا کسی به من کمک می کند؟ آیا کسی هست که از حرم پیامبر اکرم دفاع کند؟ من – این تماس را شنیدم. مگه نه؟”

من نمی خواهم شعری بخوانم یا یک قطعه ادبی، آیا حقیقتی که در حسین (علیه السلام) ظاهر شد، در دنیای امروزی تنها نیست؟ – در خانه مردمان متدین تنهاست و زنان، وقتی از این باشگاه می روید، باید به این فکر کنید که چگونه می خواهید به امام حسین (ع) کمک کنید، چگونه می خواهید جبهه امام حسین (ع) را تقویت کنید و این چیزی است که از شما انتظار می رود؟

سخنرانی عطایی الحسینی در مورد حادثه کربلا

نوار صوتی در آرشیو مرکز تحقیقات امام صدر موجود است

گامی در مسیر اصلاحات

برادران عزیز ما هر سال حادثه کربلا را به یاد می آوریم و هر سال آن را پیش روی خود می کشیم و هر سال سعی می کنیم خود را در حال و هوای آن قرار دهیم و حال و هوای حسینی بسازیم و تصویر جهاد و مصائب کربلا را می گذاریم. ما هر سال به آن نیاز داریم، مخصوصاً در آغاز سال، هجری شمسی با عاشورا و محرم شروع می شود تا از این مکتب و از این سرچشمه بگیریم برای رویارویی با زندگی دشوارمان، باید از حسینی دریا اراده و قدرت زیادی بگیریم تا با بی عدالتی در خانه و کشورمان، در منطقه و در جهان ما مقابله کنیم. به این ملت ظلم می کنند و حقوقش را پایمال می کنند و بر ناموس و مال و آینده اش توطئه می کنند، ما باید از دریای حسینی برای ظلمات و شب های تاریکی که در انتظارمان است استفاده کنیم ما آرام می نشینیم، نمی توانیم بجنگیم، زیرا ضعف به تسلیم می انجامد.

منظور از عزاداری ما برای امام حسین، این است که ما هر سال یاد امام حسین می کنیم و این که همیشه می گوییم: ای کاش با شما بودیم، به پیروزی بزرگی می رسیدیم، رستگاری بزرگ) این است که ما هستیم. امام و ما حسین را در میان خود می یابیم. از خودم پرسیدم: اگر امام حسین این روزها در جمع ما بود چه می کرد؟ آیا او در سرما و گرسنگی و ذلت منتظر مهاجرت برادران و همسایگانش بود؟ اگر چنین است، حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را چگونه توضیح دهیم که «ما به خدا ایمان آوردیم و روز قیامت در شعبان با شما و با شما خواهم بود». (کسی که سیر بخوابد در حالی که همسایه اش گرسنه است به خدا و روز قیامت ایمان ندارد) آن که سالم است و همسایه اش بیمار است و آن که ثروتمند و همسایه اش فقیر است به خدا و روز قیامت ایمان ندارد. روز گذشته آیا امام حسین با همسایه خود مدارا می کند؟ در سرما بودن، ترس بودن؟ همین امر در مورد برادران دینی و هموطنان نیز صدق می کند. آیا امام حسین می تواند بی تفاوتی و سکوت را تحمل کند؟

سخنان امام حسین (علیه السلام) رهبر اصلاحات

سخنرانی امام موسی صدر در مجتمع آموزشی کارگری در سال 1975م

به همان اندازه که این روزها غم و اندوه عمیقی داریم، باید علاوه بر قدردانی، زندگی و شرایط خود را نیز مرور کنیم و تجسم حسینی روی زمین باشیم چقدر به حسینی بودن نیاز داریم که انسان به اوج فداکاری و گذشت و وفاداری و خدمت می رسد و بزرگترین خدمت و هدیه ای که به دیگران می دهد، عفو و بخشش است فکر می کنی وقتی عصبانی هستی، دست از غرور و خودخواهی برمی داری، درست است که این کار سخت است، اما آیا کاری که حسین انجام داد، با توجه به یاد حسین و سالروز شهادت سخت نبود؟ حسین، ما در تلاشیم تا زندگی خود را دوباره اصلاح و اصلاح کنیم.»

سخنرانی در خط الحسینی

سخنرانی امام موسی صدر در جمع اعضای ارشد جنبش امل

آموزش یک زن قهرمان

برادران عزیز، رسالت مرد بدون مشارکت زن محقق نمی شود و موفق نمی شود. هیچ مرد بزرگی در دنیا وجود ندارد مگر اینکه یک زن پشت سرش باشد. اگر زنان آموزش نبینند، جامعه نمی تواند به موفقیت برسد. همانطور که باید پسران را تربیت کنیم، دختران را نیز باید تربیت کنیم. چه چیزی زینب را به این موجود افسانه ای و قهرمان ساخته و او را قادر به تحمل این ناملایمات و سختی ها کرده است؟ چه چیزی زینب را به خلق چنین قهرمانانی واداشت؟ چه عاملی غیر از ایمان به خداست؟ کدام عامل عقلانی و منطقی را می توان یافت؟ آیا زینب از قبیله خود کمک گرفت؟ آیا او ارتش داشت؟ آیا او ثروتی داشت؟ او جز ایمان به خدا چه داشت که او را یاری کند و چنین کارهای قهرمانانه انجام دهد؟

وقتی به ایمان زینب نگاه می کنیم، این شخص را می یابیم که در مقابل یزید ایستاده و می گوید: «اگرچه حوادث ناگوار مرا بر آن داشت تا با تو صحبت کنم، اما تو را کوچک و بی ارزش می دانم». چنین شخصی شاخه ای از درخت ایمان است. مربوط به پروردگار است که «و چه قدرت خدا و حق تقدیر اوست و تمام زمین در قیامت تصرف می‌شود و آسمان‌ها بسته می‌شود». درست است که زینب نه قبیله دارد و نه پول دارد و نه لشکر، اما به خدایی بزرگتر از هر وصف، به خدایی بزرگتر از یزید، قبیله یزید، پول یزید و لشکر یزید متصل است.

زینب چنین احساسی داشت و خود را بالاتر از یزید و فراتر از توان گفت و گو با یزید دید. اگر بتوانیم این نوع ایمان و این نوع قدرت معنوی را در زنان خود ایجاد کنیم، می توانیم آنها را قهرمان کنیم.

در نبرد بزرگ و سرنوشت ساز و در مبارزات زندگی شخصی یا عمومی خود، باید زنان قهرمانی بسازیم که فرزندانی را در خانه بزرگ کنند و در صورت وقوع جنگ گریه و زاری نکنند. ما به چنین زنانی نیاز داریم. بنابراین در این نبردها چاره ای جز تقویت روحیه ایمان در خود و زنانمان نداریم. تقویت ایمان تنها با آگاهی و اعمال دینی امکان پذیر است.