ایسنا: دومین جلسه رسیدگی به پرونده چند شکایتی تایید خودرو طراوت نوین به ریاست قاضی کلهر در دادگاه ویژه رسیدگی به جرائم معلولان نظام اقتصادی کشور در استان قزوین برگزار شد.
در ابتدای جلسه قاضی کلهر با استناد به ماده 353 قانون آیین دادرسی کیفری رسمیت جلسه دادگاه را اعلام کرد.
بعداً یک نفر از شکات را با اجازه قاضی روی جایگاه گذاشتند.
شاکی گفت: از منشی دادگاه می خواهم حقوق هزاران نفری را که در این شرکت سرمایه گذاری کردند و ثروت و جان خود را با هزاران امید به این شرکت دادند استیفا کند.
وی افزود: در این مدت فرزندم بیمار بود و چون سرمایه ام در اختیار این شرکت بود نتوانستم با او رفتار مناسبی داشته باشم، چون پول نداشتم و به همین دلیل فرزندم را از دست دادم. ” من از شما می خواهم که با عدالت با این موضوع برخورد کنید.
سپس عامل شکات برخاست و گفت: به دلیل تبلیغات زیاد در شهر، مردم فکر می کردند که این شرکت فعالیت اقتصادی سالمی دارد.
وی در خصوص پرداخت سود به مردم گفت: در لیست قیمت های ارائه شده از سوی این شرکت برای فروش خودرو، قیمت تعیین شده برای خودروها بالاتر از قیمت کارخانه و نزدیک به قیمت بازار بوده است. با شرایطی که شرکت در قراردادها ذکر کرده است، شرکت در هر شرایطی سود اولیه را خواهد گرفت.
وکیل شکات ادامه داد: مسئولان شرکت این پول را دریافت کردند و آن را صرف امور دیگری مانند خرید ملک، ارز دیجیتال و موارد دیگری کردند که سود بیشتری داشت. آثار بد این موضوع باعث فروپاشی برخی خانواده ها شد.
وی در ادامه بیان کرد: علاوه بر درخواست برای محاسبه و پرداخت زیان شاکی در این پرونده به نرخ روز، به دلیل اینکه متحمل خسارت روحی و روانی شده اند، خسارت ناشی از ارتکاب جرم نیز به شاکی تعلق می گیرد. سرمایه گذاران در این مورد گاه کشاورزانی بودند که برای کسب سود و توسعه کشاورزی سرمایه خود را در اختیار این شرکت قرار می دادند، اما نه تنها سودی پرداخت نمی شد، بلکه سرمایه آنها نیز از دست می رفت و دیگر امکان کشاورزی وجود نداشت.
در ادامه وکیل شکات گفت: متهمان ردیف دوم تا بیست و هفتم همگی با متهم ردیف اول نسبت فامیلی دارند و از فعالیت های شرکت بهره زیادی برده اند.
پس از اظهارات وکیل شکات، رئیس دادگاه خطاب به متهم ردیف اول پرونده گفت: با توجه به دلایل ذکر شده در کیفرخواست، پول مردم را جمع آوری کردید، نظام اقتصادی کشور را به هم ریخته و اقدام به خرید کردید. و فروش عتیقه جات و آثار فرهنگی. اتهامات در این زمینه به شما توضیح داده شده است.
پس از آن متهم در جلوی پرونده ایستاد و به دفاع از خود پرداخت.
متهم ردیف اول پرونده که بیش از ۲۷ هزار شاکی دارد با ادعای تاجر بودن گفت: من حق سرمایه گذاران را نفی نمی کنم.
وی در خصوص خرید ملک در امارات گفت: یک دفتر تجاری و مسکونی در دبی برای یک شرکت واردات و صادرات مواد غذایی به مبلغ 12 میلیارد تومان خریدیم.
متهم ردیف اول در جلسه دادگاه مدعی شد که اگر اموال مجموعه تحت مدیریتش مصادره نمی شد، می توانست سهم قابل توجهی از سود شکایت را بپردازد.
قاضی در پاسخ به این ادعای متهم گفت: قبل از دستگیری چندین مرحله برای رفع اتهام به شما محول شد. در آن زمان اموال شما توقیف نشده است.
پس از آن قاضی دادگاه درباره مجوز تیم های خریداری شده و کارخانه متعلق به متهم که هنوز شروع به کار نکرده بود، از متهم سؤال کرد.
قاضی ردیف اول از متهم پرسید: تمام مجوزهای شما در پرونده است. با شرایطی که گفتید باید با همه سرمایه گذاران تسویه حساب می کردید. شما کسب و کار خود را با تورم محاسبه می کنید. چه کار پردرآمدی داشتی که به مردم پول می دادی؟
متهم گفت: بزرگترین کار دلالی و کمیسیون است.
قاضی گفت: چقدر به مردم سود دادی؟
متهم گفت: یک خودرو با قیمتی کمتر از بازار قرارداد بسته شد و پول این خودرو طی فرآیندی وارد چرخه اقتصادی شد. موعد تحویل خودروها 4 ماهه، 6 ماهه و 8 ماهه بوده است. سود پرداختی بر اساس تورم بود.
قاضی گفت: اگر تورم نبود چه می کردی؟ چه اموالی از شما مصادره شد؟
متهم در پاسخ گفت: کارخانه با 7 خط تولید، کولر، انبار 60 واحد مسکونی و زمین های مسکونی، تجاری و صنعتی در تاکستان و قزوین با 180 دستگاه خودرو.
قاضی گفت: 180 ماشین کجاست؟ چیزی که دیدیم 60 ماشین بود. ارزش این املاک چقدر است؟
قاضی از متهم پرسید: اگر سرمایه گذار بودی چرا برای خرید خانه در خارج از کشور به نام همسرت هزینه کردی؟
متهم پاسخ داد: اینجا یک دفتر واردات و صادرات است.
قاضی گفت: چه سرمایه گذاری هایی در امارات انجام داده اید؟
متهم پاسخ داد: هنوز به مرحله سرمایه گذاری نرسیده ایم. این کتاب در سال 1400 ثبت شده است.
قاضی گفت: یک سال پس از خرید خانه در امارات هیچ سرمایه گذاری در آن انجام نشده بود. شما در سال 1402 اسیر شدید و دو سال بعد هنوز به مرحله تولید نرسیده اید. شما در تحقیقات گفتید که 188 واحد در دبی ساخته اید.
متهم پاسخ داد: در مورد ساختمان نیز پیش بینی می شد که ساخته شود اما انجام نشد.
قاضی ردیف اول از متهم پرسید: گفتی کارخانه 13 همت شما خریدار دارد؟
متهم گفت: کارشناسان اختلاف دارند. همه بهای آن را می پردازند.
قاضی گفت: 42 به مردم پول بدهید. چیکار میکنی
متهم گفت: به من فرصت دادند تا خط تولید این شرکت را راه اندازی کنم تا بتوانم پول مردم را پس بدهم.
حداد نماینده دادستان گفت: متهم در تمام مراحل تجربه حضور داشت. اگر امکان پرداخت مطالبات توسط متهم وجود داشت حتما این کار را می کرد. در هر زمان، متهم ادعاهای متعددی را اعلام می کند که نشان دهنده نادرست بودن سیستم حسابرسی است. کشور نباید به تورم تکیه کند و به قیمت تورم به آنها سود بدهد.
دادستان خطاب به متهم گفت: شما می گویید کارخانه ای با 7 خط تولید به ارزش 13 هماتیت دارید و این کارخانه تاسیس نشده است. اگر بخواهید خودتان این گیاه را بخرید، بیش از 5 پوند پرداخت نخواهید کرد. شما در مورد آینده و پیش بینی های بلند مدت صحبت می کنید. جایی برای پرداخت اموال مردم نیست، چون خودت گفتی همه پول را خرج کردی. تنها راه جذب افراد جدید بود، زیرا شما هیچ منبع تولیدی نداشتید.
نماینده دادستان عمومی و انقلاب گفت: یکی از رایجترین روشهای کلاهبرداری، پولشویی و اختفای اموال مردم از طریق ارزهای دیجیتال است که متهم باید در این مورد توضیح دهد.
نماینده دادستانی گفت: حیف و میل به معنای از بین رفتن همه اموال نیست. بخشی از مال موجود است و ممکن است بخشی از ملک نیز مخفی باشد و از دادگاه تقاضا داریم به این موضوع نیز رسیدگی کند.
نماینده دادستان در زیر توضیحاتی را در خصوص مبلغ پرداختی از حساب امین اموال به کارشناسان ارائه کرد و گفت: طبق بررسی های دقیق، مبلغ ادعا شده در فضای مجازی نادرست است. از بانک استعلام گرفتیم و گفتند این مبلغ در حساب نیست که باید پرداخت شود.
قاضی همچنین در این خصوص گفت: برای رفع ابهام از موضوع مذکور، اخطاریه هایی به وکلای پرونده ارسال شد که به شکایت منتقل نشد.
رئیس دادگاه تاکید کرد: مردم نگران نباشند و با کوتاهی های احتمالی برخورد می شود.
قاضی در پایان از پایان جلسه خبر داد و گفت: جلسه بعدی در ساعت مشخص شده برگزار می شود.