از بازیگر پرکار هالیوود که دیپلمات فعال آمریکا در امور ایران شد، چه می‌دانیم؟

هورناز (hornaz.ir):

جان کانتریمن قبل از ورود حرفه ای به عرصه دیپلماسی آمریکا در چندین فیلم با ستارگانی چون شرلی تمپل، تایرون پاور و باربارا استنویک بازی کرد.

«جان کانتریمن» بازیگر جوان و پرکار هالیوود در دهه های 1930 و 1940 در چندین فیلم خاطره انگیز با نام هنری «جانی راسل» بازی کرد و سال ها بعد به باتجربه ترین دیپلمات ایالات متحده در مناطقی مانند شمال تبدیل شد. آفریقا و خاورمیانه.

او در 14 دسامبر (24 دسامبر 1403) در سن 91 سالگی بر اثر ذات الریه در بیمارستان لیزبورگ، ویرجینیا، ایالات متحده آمریکا درگذشت.

در زیر به گوشه هایی از زندگی هنری و سیاسی او به ویژه در دوران حساس خاورمیانه می پردازیم.

کانتریمن در دوران کودکی خود در هالیوود آنقدر درخشان بود که برای مدت کوتاهی توانست شریک دوران کودکی خود شرلی تمپل را از کانون توجه خارج کند و از شهرت او پیشی بگیرد.

کانتری 7 ساله معصوم با بازی در نقش برادر کوچکتر شخصیت شرلی تمپل در جستجوی خوشبختی در فیلم علمی تخیلی پرنده آبی محصول 1940 تماشاگران را مجذوب خود کرد.

این فیلم در واقع پاسخ استودیو «فاکس قرن بیستم» به فیلم پرفروش «جادوگر شهر اوز» بود که یک سال پیش توسط کمپانی «مترو گلدوین مایر» اکران شد.

هالیوود ریپورتر در آن زمان گزارش داد که مادر شرلی تمپل به قدری حساس بود که از استودیو خواست تا بازیگر دیگری را جایگزین مرد جوان کند زیرا دخترش زمان زیادی را با او می گذراند.

جستجوی استعدادها در سینما

در سن پنج سالگی، کانتریمن از بین 489 نفر دیگر برای فیلم خداحافظ برای همیشه (1938) تست بازیگری داد تا نقش پسری را بازی کند که شخصیت باربارا استانویک پس از مرگ نامزدش برای فرزندخواندگی تسلیم می شود.

آقای کانتریمن با نام هنری «جانی راسل» در بیش از ده فیلم دیگر از جمله نقش پسر «جسی جیمز» در فیلمی به همین نام در سال 1939 ظاهر شد.

او تا حد زیادی در اوایل دهه 1940 از هالیوود کناره گیری کرد و بعداً در مصاحبه ای گفت که او و والدینش توافق کردند که بهترین کار برای او داشتن یک کودکی عادی است.

آقای کانتریمن پس از اخذ مدرک لیسانس زبان انگلیسی از دانشگاه فوردهام در سال 1954، برنده بورسیه فولبرایت در دانشگاه برلین شد و این آغاز آشنایی او با فرهنگ اروپایی و روابط بین الملل بود.

پس از فارغ التحصیلی از فوردهام، سه سال را در نیروی هوایی به عنوان خلبان گذراند و سپس در سال 1961 در حالی که برای آزمون استخدامی وزارت امور خارجه آمریکا تحصیل می کرد، مدرک کارشناسی ارشد زبان انگلیسی را در دانشگاه میامی گرفت.

ورود حرفه ای به عرصه دیپلماسی در دوران پرتلاطم خاورمیانه

آقای کانتریمن در اوایل دهه 1960، بیش از یک دهه قبل از ورود شرلی تمپل به عرصه دیپلماسی، از دنیای سینما به وزارت امور خارجه رفت. هنگامی که شرلی تمپل بلک به طور ناگهانی به عنوان سفیر ایالات متحده در غنا در سال 1974 منصوب شد، او توجه همه را به خود جلب کرد و خاطرات شیرین دوران طلایی هالیوود را زنده کرد.

در عوض، آقای کانتریمن به‌عنوان یک حرفه‌ای در رتبه‌های بالاتر رفت و به عنوان یک دیپلمات ماهر که قادر به انجام وظایف دشوار بود، شهرت پیدا کرد.

اولین نمایندگی دیپلماتیک آقای کانتریمن در استانبول بود که از سال 1963 تا 1965 در آنجا کار می کرد.

سپس در بیروت به تحصیل زبان عربی پرداخت و از سال 1968 تا 1971 در کنسولگری ایالات متحده در ظهران، عربستان سعودی، جایی که دفتر مرکزی شرکت نفت آرامکو است، خدمت کرد. پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1967، او در تلاش های حساس دیپلماتیک آمریکا برای حمایت از ارتش سعودی و حفظ نفوذ آمریکا در اسرائیل شرکت کرد.

زمانی که به عنوان افسر امور اقتصادی سفارت آمریکا در لیبی خدمت می کرد، شاهد افزایش خصومت معمر قذافی با آمریکا بود تا اینکه در سال 1973 لیبی را ترک کرد، زیرا تنش ها بین ایالات متحده و دولت قذافی تشدید شد.

در اواسط دهه 1970، کانتریمن به عنوان نفر دوم در گابن خدمت کرد و به همراه شرلی تمپل، جامعه دیپلماتیک ایالات متحده را در آفریقا سازماندهی کرد.

آقای کانتریمن تا سال 1975 در گابن بود و سپس برای ایفای نقش هایی از جمله مدیر امور شبه جزیره عربستان در وزارت امور خارجه به واشنگتن بازگشت.

همزمان در کالج جنگ ارتش آمریکا در کارلایل پنسیلوانیا به تحصیل پرداخت و مقاله پژوهشی خود را با عنوان «ایران از منظر امارات خلیج فارس» در اردیبهشت 1355 منتشر کرد.

نقش در انقلاب اسلامی و جنگ ایران و عراق

پس از انقلاب اسلامی ایران در سال 1979، آقای کانتریمن به هدایت سیاست های به سرعت در حال تغییر واشنگتن و حفظ روابط واشنگتن با متحدان نگران عرب کمک کرد.

کریمن تیم مدیریت بحران وزارت امور خارجه را در جریان بحران گروگان گیری 444 روزه که به دلیل اشغال سفارت ایالات متحده در تهران آغاز شد، رهبری کرد.

او بیشتر وقت خود را صرف رسیدگی به بحران گروگان گیری ایران با مشاوره به عربستان سعودی و کشورهای خلیج فارس و کار بر روی طرح های سیاست خارجی با سایر دولت ها و سازمان ملل کرد.

آقای کانتریمن در سال 1981 به عنوان سفیر در عمان منصوب شد و نقش مهمی در مذاکرات توافقنامه دسترسی نظامی بین ایالات متحده و عمان ایفا کرد.

کانتریمن در زمان خدمت به عنوان سفیر در عمان شاهد آغاز جنگ ایران و عراق بود. اگرچه سفیران ایران و عراق هر دو در عمان مستقر بودند، اما وی فقط با سفیر عراق روابط صمیمانه داشت و طبق سیاست آمریکا از هرگونه تماس با سفیر ایران پرهیز کرد.

او در سال 1987، دو سال پس از ترک این سمت در عمان، از خدمات خارجی بازنشسته شد.

او پس از بازنشستگی از وزارت امور خارجه، مدیر اجرایی ماموریت صلح و همکاری خاورمیانه، یک سازمان غیردولتی بود که کارگاه‌هایی را درباره تلاش‌های صلح در منطقه سازماندهی می‌کرد.

منبع: یورونیوز