از گدایی در کره شمالی تا ستاره‌ کی‌پاپ کره جنوبی

هورناز (hornaz.ir):

یو هیوک در 9 سالگی طعم تلخ زندگی را چشید و مجبور شد در خیابان های کره شمالی گدایی کند.

یک روز در ایستگاه مترو ظرف ناهاری را که جا گذاشته بود برداشت. داخلش کمی برنج گندیده بود، سعی کرد با سرکه و جوش شیرین طعمش را بهتر کند. اما صاحب جعبه ناگهان آمد و مچ او را گرفت و به او ضربه زد.

هیوک می گوید که می دانست دزدی اشتباه است، اما گرسنه بود. این نوع کار غیرقانونی برای بسیاری از مردم کره شمالی “بخشی از زندگی روزمره” محسوب می شد.

زندگی او به قدری محدود به تلاش برای زنده ماندن بود که دیگر جایی برای رویا پردازی باقی نمانده بود. اکنون 24 ساله، برای او باورنکردنی است که به همراه یکی دیگر از اعضای جامعه پناهجویان کره شمالی در اولین گروه کی پاپ خود شرکت کند.

علاوه بر هیوک، کیم سوک نیز اهل کره شمالی است. سایر اعضای گروه جدید کی پاپ 1VERSE (که قبلا با نام SB Boys شناخته می شد) شامل آیتو و کنی از ژاپن هستند که تبار چینی-آمریکایی دارند.

آیتو، جوان‌ترین عضو این گروه می‌گوید: «در ابتدا کمی می‌ترسیدم زیرا کره شمالی روابط خصمانه‌ای با ژاپن دارد. من فکر می کردم مردم کره شمالی ترسناک هستند، اما اینطور نیست.»

این گروه به زودی برای اولین بار در آمریکا کنسرت برگزار می کند.

این اقدام یک تصمیم استراتژیک شرکت تازه تاسیس «سینینگ بیتل» است که از گروه «یونیور» حمایت می کند. داستان زندگی پناهندگان کره شمالی ممکن است توجه بیشتر مردم آمریکا را به خود جلب کند، به ویژه از آنجایی که رهبران شرکت متوجه علاقه زیادی از سوی سرمایه گذاران بالقوه در ایالات متحده شده اند.

کی پاپ در کره شمالی

هیوک و سوک هر دو اهل کره شمالی هستند، اما داستان زندگی آنها کاملاً متفاوت است. خانواده سوک وضعیت بهتری داشتند و در نزدیکی مرز چین زندگی می‌کردند، بنابراین او می‌توانست از طریق درایوهای USB و کارت‌های حافظه قاچاق به نمایش‌های کی‌پاپ و کره‌ای دسترسی داشته باشد.

برای هیوک، موسیقی یک تجمل محسوب می شد. زمانی که قبل از فرار به کره جنوبی در سال 2013 در کره شمالی زندگی می کرد، به ندرت نام کی پاپ شنیده بود، اما به خوبی از مجازات های سخت تماشای سرگرمی های کره جنوبی در آنجا آگاه بود.

هیوک می‌گوید: «من شخصاً کسی را نمی‌شناختم که به خاطر گوش دادن به کی‌پاپ مجازات شده باشد، اما شنیدم که خانواده‌ای به خاطر تماشای یک فیلم کره‌ای از دهکده‌شان بیرون رانده شده‌اند.

رهبر کره شمالی، کیم جونگ اون، تلاش های خود را برای محدود کردن فرهنگ کره جنوبی افزایش داده است. از سال 2020، استفاده و توزیع چنین محتوایی به جرمی تبدیل شد که مجازات آن اعدام است.

در یک ویدیوی نادر که اوایل امسال توسط بی‌بی‌سی کره به دست آمده و احتمالاً در سال 2022 گرفته شده است، دو پسر نوجوان به دلیل تماشای و پخش درام‌های کره‌ای به 12 سال کار سخت محکوم شده‌اند.

اولین باری که هیوک واقعاً با کی پاپ آشنا شد پس از آمدنش به کره جنوبی بود. او می گوید که زندگی یک ستاره کی پاپ برای افرادی مانند او کاملاً دست نیافتنی بود.

کنار آمدن با زندگی در کره جنوبی برای هیوک نیز بسیار سخت بود.

در ابتدا او نمی خواست فرار کند زیرا این به معنای ترک پدر و مادرش بود که او را پس از فرار مادرش در زمانی که هیوک چهار ساله بود بزرگ کردند. اما وقتی مادرش واسطه دومی را فرستاد، پدرش او را متقاعد کرد که برود. او در طول چند ماه از چندین کشور عبور کرد تا سرانجام به کره جنوبی رسید.

هیوک فقط یک سال با مادرش زندگی کرد چون همیشه دعوا می کردند. تا به -، رابطه آنها همچنان شدید است. او تنها زندگی کرد تا اینکه با سایر اعضا به یک خوابگاه نقل مکان کرد.

او خود را “تنهاترین تنها” نامید – عبارتی که اکنون در آهنگ رپ او “مرد معمولی” وجود دارد.

برخورد با سیستم آموزشی بسیار رقابتی کره جنوبی چالش دیگری برای او بود، زیرا هیوک تحصیلات ابتدایی خود را قبل از فرار کامل نکرده بود.

اما با وجود این سختی ها، آرامش را در نوشتن یافت. هیوک با اشعار کوتاهی شروع کرد که به گذشته خود در کره شمالی اشاره می کرد. او می‌گوید: «نمی‌توانستم آزادانه و آشکار درباره تجربیاتم صحبت کنم، همچنان می‌خواستم مخفیانه آنها را ضبط کنم.

هیوک ابتدا فکر می کرد که دیگران داستان زندگی او را درک نمی کنند و او باید آن را در قلب خود نگه دارد. اما پس از پیوستن به گروه در سال اول دبیرستان، معلم و دوستانش او را تشویق کردند تا داستان خود را با افراد بیشتری به اشتراک بگذارد.

او می گوید: «آنها به من گفتند که مردم واقعاً می توانند با داستان زندگی و غم و اندوه من ارتباط برقرار کنند.

هیوک از 17 سالگی مجبور شد در رستوران ها و کارخانه ها کار کند تا مخارج زندگی خود را تامین کند. با وجود مشغله زیاد، همیشه با تلفن همراهش برای نوشتن شعر رپ وقت پیدا می کرد و از زندگی سخت و تنهایی و عشق عمیقش به پدرش می نوشت.

در سال 2018 در یک برنامه تلویزیونی آموزشی حضور یافت. آواز منحصر به فرد و استعداد رپ او توجه چو میشل، مدیر اجرایی بیتل را به خود جلب کرد.

هیوک می گوید: “من حدود یک سال به میشل اعتماد نداشتم زیرا فکر می کردم او می خواهد مرا اخراج کند.”

او بدبین بود زیرا پناهجویان کره شمالی به دلیل دانش محدود آنها از جامعه کره جنوبی اغلب هدف کلاهبرداری قرار می گرفتند. اما او به آرامی متوجه شد که خانم چو “زمان و هزینه زیادی” برای این موضوع صرف کرده است و نمی تواند جعلی باشد.

“سپید صورت”

برخلاف آیتو و کنی که از دوران جوانی غرق در موسیقی و رقص بودند، هیوک و سوک کاملاً جدید بودند.

سازگاری با الزامات بسیار سختگیرانه سیستم آموزشی کی پاپ برای آنها دشوار بود. هاک، که معمولاً هر تصمیمی را به تنهایی می‌گرفت، می‌گوید سخت‌ترین بخش، پایبندی به برنامه فشرده کارآموزان بود.

خانم چو و سایر معلمان اعتراف می کنند که هرگز دانش آموزانی مانند این دو را ندیده اند. خانم چو می گوید: «آنها مانند یک بوم خالی بودند و هیچ شناختی از فرهنگ پاپ نداشتند.

اما توانایی آنها در “تحمل چالش های فیزیکی” خانم چو را که نزدیک به یک دهه در صنعت کی پاپ بوده تحت تاثیر قرار داد. آنها ساعت های طولانی تمرین رقص را با چنان اراده ای تحمل کردند که او نگران بود مبادا کارشان را “بیش از حد” کرده باشند.

علاوه بر آموزش موسیقی و رقص، آموزش آنها شامل آداب معاشرت و شرکت در مناظره برای آماده سازی آنها برای مصاحبه با رسانه ها بود.

خانم چو می‌گوید: «فکر نمی‌کنم آنها به پرسیدن یا بیان نظرات خود عادت داشته باشند. در ابتدا وقتی مربی از آنها پرسید که چرا چنین نظری دارید، پاسخ آنها به سادگی این بود: «چون دفعه قبل گفتید».

اما پس از بیش از سه سال، هیوک پیشرفت چشمگیری داشته است. خانم چو با خنده می گوید: “هیوک الان خیلی سوال می کند.” مثلاً اگر از او چیزی بخواهم پاسخ می دهد: “چرا؟ چرا این کار لازم است؟” – گاهی از کاری که کردم پشیمان می شوم.

پلی بین تفاوت ها

هیوک می گوید که نمی تواند تصور کند که هموطنانش در کره شمالی با شنیدن آهنگ های او چه احساسی خواهند داشت.

ها سئونگ هی، محقق موسیقی و رسانه در موسسه مطالعات کره شمالی در دانشگاه دونگوک می گوید: «اگر فضا موفقیت آمیز باشد، می تواند موجی از «هیجان» در کره شمالی ایجاد کند.

اما نگرانی های امنیتی وجود دارد. هیوک نمی‌خواهد به‌عنوان منتقد صریح کره شمالی شناخته شود، بنابراین در مصاحبه‌ها از وطن خود با عنوان «آن بالا» یاد می‌کند و از ذکر نام کیم جونگ اون اجتناب می‌کند.

او گفت: “راستش، من می خواهم یک هنرمند کی پاپ بدون برچسب کره شمالی باشم.”

اما هیوک در قبال جامعه پناهندگان احساس مسئولیت می کند، به خصوص که بیشتر پناهندگان جوان دیگر نمی خواهند هویت خود را فاش کنند.

او می خواهد به دیگران نشان دهد که راه دیگری برای ادغام در جامعه وجود دارد.

او می‌گوید: «بسیاری از پناهندگان فاصله‌ای غیرقابل عبور بین خود و ستاره‌های کی‌پاپ را می‌بینند. به ندرت برای ما انتخاب شغلی در نظر گرفته می شود.»

بنابراین اگر موفق شوم، پناهندگان دیگر می توانند تشویق شوند و رویاهای بزرگتری داشته باشند.

منبع: بی بی سی