بازنشسته با ۱۰ میلیون تومان حقوق چطور زندگی کند؟ / بازنشستگان کارگری با حقوقی زندگی می‌کنند که تقریباً یک‌سوم خط فقر است

هورناز (hornaz.ir):

ایلانا: یکی از بازنشستگان گفت: حقوق من امسال 10 میلیون و 700 هزار تومان است و وقتی 9 میلیون تومان قسط بانک را پرداخت می کنم کمتر از 2 میلیون تومان از حقوقم باقی می ماند.

کارگران بازنشسته با حقوقی زندگی می کنند که تقریباً یک سوم خط فقر است و در واقع کفاف ده روز ماه را نمی دهد. میانگین حقوق کارگران بازنشسته که 65 درصد بازنشستگان کشور را تشکیل می دهند تنها 11 میلیون تومان است. این در حالی است که علیرغم عدم اجرای ماده 96 قانون تامین اجتماعی و لزوم تطبیق مستمری ها با خط فقر و تناسب با وجود ابلاغیه های فراوان و وعده های فراوان.

پنج ماه از سال می گذرد و هنوز خبری از تناسب نیست. در این مدت مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی در فرمانداری های مختلف تجمعات اعتراضی ترتیب دادند و مقابل سازمان تامین اجتماعی تجمع کردند اما وضعیت تغییر نکرد. مدیران این سازمان از پاسخگویی به بازنشستگان و اعلام دقیق زمان و نحوه اجرای اصلاحیه و افزایش حقوق خودداری کردند.

این در حالی است که وضعیت معلولان و مستمری بگیران زیر سن قانونی با کمتر از 30 سال سابقه پرداخت بیمه بسیار بدتر است. این بخش از کارگران مزدبگیر که حقوقشان کمتر از 10 میلیون تومان یا حدود این مبلغ است و با وجود اینکه به دلیل بیماری های ناشی از کار سخت قادر به انجام کار جدید نیستند، زندگی بسیار سختی را سپری می کنند و حتی نمی توانند حداقل جدول را تهیه کنند. .

«حمید کامجو» بازنشسته ای پرتلاش و زیان آور است و حق شاغل بودن او به حساب این سازمان اضافه نشده است. به دلیل بیماری با 15 سال سابقه کار بازنشسته شده و از کار افتاده است. وی در تماس با ایلنا در خصوص وضعیت نامناسب معیشتی خود گفت: سازمان تامین اجتماعی به وضعیت معیشتی ما بازنشستگان به ویژه معلولان اهمیتی نمی دهد. حقوق بازنشستگان نه تنها به خط فقر نرسید، بلکه پرداخت حقوق ماه به ماه به تعویق افتاد. در سال های اخیر حقوق ها حداقل با یک یا دو روز تاخیر پرداخت می شود. مایه تاسف است که سال به سال در این حوزه کاهش می یابد.

این بازنشسته با تعجب می گوید: چرا سه میلیون تومان باقی مانده تا قبل از انتخابات خرج نشد؟ بهای سه ماه را دادند و پشیمان شدند؟!

وی با اشاره به اینکه زندگی ما سخت است، درباره اقساط ماهانه 9 میلیون تومانی خود می گوید: در صورت تاخیر چند روزه پرداخت بدون توجه به حقوق ناچیز و تاخیر در ودیعه، بانک تا آخرین ریال جریمه می شود.

کامجو به عنوان یک معلول بازنشسته از بیماری های مختلفی رنج می برد. به گفته وی، هزینه دارو و درمان در این شرایط سخت افزایش چشمگیری داشته و وضعیت را بدتر کرده است. این بازنشسته می افزاید: نمی توان هزینه های دارو را در نظر گرفت. من این ماه دوباره وقت معاینه دارم و نمی توانم نروم. من باید داروهایم را آزادانه بخرم. نمونه ایرانی این داروها مورد قبول پزشک نیست و من باید نسخه خارجی آن را بخرم که تحت پوشش بیمه نیست!

وی تایید کرد که حقوق امسال من 10 میلیون و 700 هزار تومان است و وقتی قسط 9 میلیون تومانی بانک را پرداخت می کنم کمتر از 2 میلیون تومان از حقوقم باقی می ماند. وی می افزاید: فرزندی دارم که امسال به کلاس هفتم می رود. جدا از نیازهای آموزشی، نمی توانم به او غذا بدهم. وقتی بچه‌ام در یخچال را باز می‌کند، خجالت می‌کشم چون چیزی در یخچال نیست…

این بازنشسته می گوید: اکنون در شهری مثل بندرعباس اجاره بهای خانه به شدت افزایش یافته است. برای تکمیل رهن آپارتمان باید حداقل 500 میلیون تومان داشته باشید; خانواده ام را به خاطر گرانی اجاره خانه به رودان سیتی آوردم و اینجا در همین شهر کوچک 110 میلیون تومان رهن خانه نقلی را تکمیل کردم.

کامجو فکر کرد؛ مسئولان از زندگی سخت بازنشستگان اطلاعی ندارند: برخی از آنها بهترین غذاها را می خورند، بهترین ماشین ها را می رانند و صاحب بهترین خانه های شهر می شوند. آنها بهترین ویلاها و امکانات را در اروپا دارند. چگونه می فهمند که من به عنوان یک معلول در زندگی چه می گذرم!