حضرت زهرا(س) از نگاه امام موسی صدر؛ نمونه زنى است که خدا می‌خواهد و فصلی از کتاب رسالت است

هورناز (hornaz.ir):

ایسنا: ضربان قلبش، نگاهش، دستانش، قدم‌های مجدانه‌اش، شعاع فکرش، گفتارش، کردارش و گفتارش، همه بیانگر تعالیم و احکام الهی است. آنها مانند چراغ های هدایت و راه های نجات هستند.

امام موسی صدر، عالم شیعه ایرانی الاصل، در مقدمه کتاب (زهرات وتر فی قیمید، تألیف استاد سلیمان الکتانی) می نویسد: فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) در واقع مصداق زنی است که خداوند خواسته و جزء اسلام است که در وجود محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) تجسم یافته است; زندگی او در هر زمان و مکان برای مسلمانان و مؤمنان الگو بود. به راستی که شناخت فاطمه (سلام الله علیها) بخشی از کتاب رسالت الهی است و تحقیق و پژوهش در زندگی او تلاشی بزرگ برای شناخت اسلام و منبعی ارزشمند برای مردم امروزی به شمار می رود.

امام موسی صدر در بخشهایی از این کتاب در یادداشتی درباره فاطمه (سلام الله علیها) چنین آورده است: ضربان قلبش، نگاهش، دستانش، قدمهای کوشا، پرتوهای فکرش، گفتارش، کردارش. و سخنان او نمایانگر همه تعالیم و احکام دینی خداوند است. آنها همچون چراغ های هدایت و راه های نجاتی هستند که رسول خدا با گذشت زمان و پیشرفت جوامع، بر سینه حضرت زهرا (سلام الله علیها) نقش بسته است در گفتار پیامبر به فاطمه که فرمود: «ای فاطمه، برای آخرتت تلاش کن، زیرا من برای تو ارزشی در پیشگاه خدا ندارم».

محققان و کارشناسان تمدن جدید را «تمدن برهنگی» می‌نامند و این خود نشان‌دهنده خطر چالش‌برانگیز بودن دیدگاه‌ها در مورد زنان و همچنین اشتباهات بزرگ تمدن جدید در قبال زنان است. نظریات نویسندگان و دانشمندان علوم روان‌شناسی و مادی که در همه پدیده‌ها، به‌ویژه در تعریف زن در دنیای جدید رواج دارد، آینده را تیره و تار کرده، زنان را غرق در گرایش‌های غریزی کرده، راه راست را تباه کرده، سردرگمی ارائه کرده و جنبه انسانی زنان زیر بار تجربیات کهنه و جدید متلاشی می شود.

لذا – بیش از هر زمان دیگری نیاز به تحلیلی اجمالی از زندگانی حضرت فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) می نماییم تا ایشان را برای خود الگو قرار داده و از برکات زندگی ایشان بهره مند شویم. در راه حق و اصلاح. .

*الگویی واقعی برای زنان مسلمان

مجموع سن آن حضرت هجده سال و چند ماه بود. اما عمر کوتاه او نمونه ای ایده آل از زندگی یک زن ایده آل بود، آن گونه که خداوند می خواست و دین در پی خلق چنین زنانی بود. آموزه های دینی برای تجلی و تجسم در سیمای انسانی و امکان اجرای کامل آن ها به نمونه های انسانی نیاز دارند، بنابراین می توان دین را از حالت آرمانی و ذهنی خارج کرد و به دایره واقعیت و واقعیت بازگرداند. مردم هیچ بهانه ای باقی نمی گذارند.

هنگامی که رسول خدا (ص) آهنگ مباهله را برای نجاران مسیحی خواند، با متن آیه شریفه: «خداوند فرمود: پسران ما و پسران شما و زنان ما و زنان شما و من و من ازدواج نکنیم. پس مبادا ازدواج کنند» – لعنت خدای متعال می فرماید: بیاییم فرزندانمان و تو و فرزندانمان و زنانمان و تو و زنانمان و خودمان و تو را بیاوریم تا او را نزد دروغگویان بفرستیم.

پیامبر صلی الله علیه و آله مردان و زنان و فرزندان اسلام را با خود به این میدان آورد. او علی و فاطمه و حسن و حسین را برگزید و از این طریق ایمان خود را به خدا نشان داد و خانواده خود را الگوهای کامل دین خود معرفی کرد.

* ام ابیها

فاطمه جوان می خواهد در جهاد پدرش شرکت کند. لذا صمیمانه در تلاش است تا کمبود عاطفی را که پدرش در اثر از دست دادن پدر و مادر در کودکی به وجود آورده بود، جبران کند، کمبودی که پیامبر (ص) را آزرده و قلب مهربان و مشتاق محبت او را آشکار ساخته است. توسط پدر و مادرش اشتیاق . پیامبر(ص) برای انجام وظیفه سنگین خود و نیز مواجهه با محیط خشن خود، نیاز به عطوفت و مهربانی مادرانه داشت. همه اینها را در حضور فاطمه (سلام الله علیها) یافت. در تاریخ، تنها نشانه کوچکی از این موارد مادرزادی ثبت شده است. اما همین چند مورد نشان دهنده موفقیت پیامبر (ص) در بهره مندی از منبع سرشار عشق فاطمه (س) در این زمینه است که توانسته بود پدرش محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را از نظر عاطفی غنا بخشد تا بتواند این امر را به دوش بکشد. بار سنگین ماموریت خود را بدون کوچکترین نگرانی. تاریخ این مواضع را تأیید می کند، وقتی می بینیم که پیامبر (ص) بارها و بارها تکرار می کند: «فاطمه (علیها السلام) مادر من است». همچنین می بینیم که پیامبر با او طوری رفتار می کرد که گویی با مادرش رفتار می کرد. دستان او را می بوسد و هنگام بازگشت از سفر مدینه، ابتدا به دیدن او می شتابد و هنگام عزیمت به جنگ و سفر خداحافظی می کند، گویی از این بهار بی پایان در سفر محبتی بی پایان می گیرد.

* فاطمه (سلام الله علیها) در راه طلب علم است

فاطمه (سلام الله علیها) هرگز به فراوانی علم و دانشی که او را از هر سو در خانه علم احاطه کرده بود، قانع نشد. چون فاطمه (سلام الله علیها) می خواست در این راه تلاش خود را در طلب علم نشان دهد، از هیچ کوششی دریغ نکرد. از این رو می بینیم که در دیدارهای خود با رسول خدا (ص) و علی (علیه السلام) رئیس مدینه علم، به هر وسیله و از طرق مختلف سعی در کسب علم و دانش دارد.

یکی از بهترین راه ها این بود که همیشه حسنین را از جوانی به محضر رسول خدا می فرستادند و پس از رجعت، درباره آنچه بر رسول خدا (ص) گذشت و یا درباره آیات، پرسش و پاسخ می کردند. در این راه سعی می کنید دانش خود را رشد و ارتقا دهید. علاوه بر این، پسران خود را چنان به کسب دانش و علوم ترغیب و تشویق می کرد که بتوانند آنچه را می شنیدند نقل کنند. این تلاش مستمر برای کسب معارف و علم بود، علاوه بر مدتی که فاطمه (سلام الله علیها) برای انجام امور منزل و انجام وظایف مادری و زناشویی خود در خانه سپری می کرد. همین تلاش است که او را از بزرگان محدث و حاملان حدیث رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم قرار داده است. فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) یعنی ائمه معصومین (ع) کتاب بزرگی به نام قرآن فاطمه (سلام الله علیها) دارند و با افتخار احادیث زیادی از این کتاب نقل کرده اند.

* جهاد مستمر

در جنگ هایی که مسلمانان برای دفاع از ایمان و حفظ حیثیت و آزادی خود می جنگیدند، فاطمه (سلام الله علیها) پیش از سایر زنان به یاری مجاهدان مسلمان می شتافت و نقش خود را ایفا می کرد، که این همان نقشی است که مجاهدان زن نیز در آن ایفا می کنند. این دوران مانند تهیه دارو برای معالجه زخم ها، شستن لباس ها، پرستاری از مجروحان جنگی و قرار دادن جان در خدمت جنگ. اما فاطمه (سلام الله علیها) در حمایت از حق و دفاع از اراده رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقش برجسته و دشواری از خود نشان داد. با اصحاب رسول خدا (ص) جلسات و گفتگوهای پنهانی ترتیب می داد و آنها را به ایستادن در کنار علی (علیه السلام) تشویق می کرد. به گفته مورخان، در سخت‌ترین لحظات زندگی حضرت علی (ع) به گونه‌ای بی‌نظیر و استوار در کنار پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله استقامت کرد و این نشان می‌دهد که جبهه داخلی در زندگی علی بدون وقفه پایدار بوده است. اما انتخاب سمت مناسب را به همسر و پیشوای خود حضرت علی (علیه السلام) سپرد. او هم تصمیم می گرفت و موضع می گرفت و فاطمه (سلام الله علیها) نیز به او اقتدا می کرد. فاطمه (سلام الله علیها) هر روز شنبه صبح بر سر قبور شهدا و قبور حمزه می آمد و بر آنان گریه می کرد و برای آنان از خداوند طلب آمرزش می کرد.

این اثر که سرآغاز کار هفتگی ایشان بود به خوبی میزان احترام فاطمه (سلام الله علیها) را به امر مقدس جهاد و شهادت نشان می دهد و سیر عملی آن حضرت را که با جهاد آغاز شده و ادامه یافت به خوبی نشان می دهد. با جهاد و شهادت فداکاری تا مرحله شهادت نشان دهنده پایداری آن است.

* فاطمه (سلام الله علیها) در محراب نماز

در سیره پیامبر آمده است که آخرین ساعت روز جمعه را به نماز اختصاص می‌داد و در دهه آخر ماه مبارک رمضان، شب را بیدار می‌کرد و خانواده خود را به نماز شب و نماز خواندن تشویق می‌کرد. صبح این قدیس به دلیل اینکه زیاد نماز می‌خواند و شب می‌کرد، گاهی دچار ورم پاها می‌شد. به راستی آیا فاطمه (سلام الله علیها) در تمام عمرش از نماز خارج شد؟ آیا زندگی او فقط یک سجده مستمر برای پروردگارش بود؟ او در خانه با داشتن شوهر و تربیت فرزندان خدا را عبادت می کرد. چون مسجد او خانه اش بود. در خدمات اجتماعی که ارائه می کرد، با خدمت به خلق خدا که فرزندان او بودند، خدا را اطاعت و عبادت می کرد. او همیشه این نکته را در نظر داشت که محبوب ترین مردم نزد خدا، سودمندترین افراد برای فرزندان خدا هستند.

*کوثر

در سال دوم هجری ابراهیم آخرین فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله از دنیا رفت. به این معنا و بر اساس منطق جاهلی، پیامبر بدون نسل ماند. آنها شما را به ریاکاری متهم کردند. از این بابت خوشحال شدند و با رحلت محمد (ص) نیز انتظار مرگ پیام او را داشتند. زیرا رسالت موروثی و سلطنتی پسر از نظر آنان ادامه شخصیت پدر است و حفظ حافظه و یادآوری آن را در بر می گیرد. محمد (ص) در سن بیش از پنجاه سالگی پسران خود را از دست داد. اما وحی الهی خطا و بیهودگی منطق مشرکان را آشکار کرد و گفت: ما به شما الکوثر دادیم. پس پروردگارت را بخوان و قربانی کن که دشمن تو بهتر است.

پس رسالت باقی می ماند، اسلام جاودانه می ماند، جلال و عظمت محمد (ص) با جلال خداوند آمیخته می شود و نام محمد (ص) سراسر زمین را برای همیشه فرا می گیرد. نسل او متولیان رسالت و نشانه های هدایت هستند و دشمنی که منافق را سرزنش می کند، بدترین آنهاست.

فاطمه (سلام الله علیها) مظهر این کوثر بود. نسل پیامبر(ص) از او و فرزندانش امامان معصوم هستند و دومین وزنی که حضرت محمد(ص) پس از رحلت خود در امت اسلامی قرار داد و فرمود: هرگز از آنان جدا نشوید و وزن اول آن است. قرآن. این نسل به قرآن اهمیت می‌داد و در راه آن فداکاری‌های بزرگی انجام می‌داد.

این دو ثقل عبارتند از: کتاب و اهل بیت و هر دو ادامه وجود محمد (ص) و رسالت و وسیله حفظ سلامت امت و حرکت آن در مسیر صحیح و دوری جستن است. از انحراف و خطا. . این افتخار بزرگ فاطمی بودن است.