رویارویی رادیکال‌ها/ شعبه ۲ پایداری‌ علیه ریشه‌های خود

انتخاب پایگاه داده اخبار تحلیلی (hornaz.ir):

خدمات سیاست انتخاب: اختلافات رادیکال به اوج خود رسیده است و می توان گفت شکاف جدیدی در بین بیماران وجود دارد. شکافی که هم در عمل و هم در ساخت تئوری دیده می شود ، و بحث و جدال اخیر با حمید راسائی و محمود نبویین در مورد تجمع حجاب می تواند به عنوان جلوه ای بیرونی از اختلافاتی باشد که ریشه دار و عمیقاً عمیق تر شده است.

ما باید اولین تصویر دو گروه را در انتخابات پارلمانی دوازدهم جستجو کنیم. هنگامی که شریان وجود خود را اعلام کرد و مشخص شد که اعضای آن عمدتاً از جبهه پایداری جدا شده اند ، و البته مهداد Seedpash ، که در آن زمان وزیر دولت ریاست جمهوری بود ، نقش اساسی در تشکیل این گروه داشت. در طی آن انتخابات ، شریان نقش پایدار قدیمی را ایفا کرد و با لیست مشترک اصولگرایان ناسازگار بود و لیست آن را ارائه می داد. در عین حال ، جبهه پایداری با شورای ائتلاف به همگرایی رسید. شورای ائتلاف ، که رئیس جمهور حداد آدل بود ، اولین نفر در انتخابات محمد بانگر غالیباف بود. در حقیقت ، می توان گفت که ائتلاف با بافندگی فرش ؛ ائتلافی که همه سیاستمداران را شگفت زده کرد ، زیرا در گذشته ، اگر ثبات از لیست انتخابات مشترک راضی نبود ، یکی از دلایل اصلی مخالفت با پارچه فرش بود. ائتلاف پایداری با غالیباف باعث شد تا نیروهای از این گروه که به عنوان شریان به سیاست آمده بودند ، از هم جدا شوند ، پایداری را به خطر انداختند. این اختلافات همچنین در دوره ریاست جمهوری مشاهده شد. نیروهای جدا از پایداری که بعداً کار خود را در قالب شریان آغاز کرد ، حمایت بی قید و شرط از رئیس جمهور داشت و البته سهم قابل توجهی در قدرت سیاسی در دولت داشت ، اما پایداری گفت حمایت از دولت سیزدهم مشروط است. این اختلافات پس از تشکیل پارلمان دوازدهم ادامه یافت. به ویژه در هنگام رای اعتماد به وزرای دولت پزشکی. مردانی که از لیست شریان وارد ماجلیس شده بودند. مانند امیر حسین سبیتی و حمید روسائی ، شمشیرهای آنها بسته شد ، اما نیروهای پایدار سعی کردند کمی متوسط ​​باشند. به عنوان مثال ، Mojtaba Zulnouri به طرز شگفت آور پشت تریبون پارلمان بود و از ستار هاشمی ، وزیر ارتباطات پیشنهادی دفاع می کرد ، یا گفت که در صورت مذاکره از آن پشتیبانی خواهیم کرد.

در همین زمان ، وی سریعترین اظهارات علیه عراقی ها را بیان کرد ، و حتی وقتی پزشکان گفتند که اراکچی توسط رهبری پشتیبانی می شود ، او این نقل قول را یک بازی خطرناک دولت دانست.

به طور کلی ، به نظر می رسد که ثبات در پایان رادیکال های جنبش بنیادگرایانه نیست و شریان ها اکنون نقش پایدار دارند. پیامبران اخیراً گفتند: “وقتی لایحه حجاب را قبل از سقوط سوریه تصویب کردیم ، قبل از شهادت سید حسن بود و شما شرایط را می دانید. اما بر اساس این واقعیت که دشمن می خواهد ایران سوریه بسازد. دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی گفته است که هر چیزی که باعث ایجاد دو قطبی شود باید از این امر جلوگیری شود.”

این اظهارات منجر به واکنش حمید روسائی شد. وی در توئیتی نوشت: “آنها هر چیزی را که باعث تنش می شود گفتند ، دبیرخانه می تواند جلوی آن را بگیرد! این بخش به معنای این نیست که هیچ کدام درست نیست ، و این فقط بهانه ای برای سکوت مردم است. از این گذشته ، یک برادر که انتظار نداشت مردم به طور ناگهانی برای این نقض قانونی دوخته شوند!”

یا کارگردان ابولقاسیم طالهبی ، که نزدیک به همان طیف شریان ها است ، نوشت: “پیامبران مقایسه ایران و رهبر محبوبش با سوریه ، جنگ روانی گسترده ای از رسانه های لیبرال بر شما و برخی دیگر از دوستان را نشان می دهد تا ممنوعیت مذهبی و سیاسی را در نظر بگیرد و به ما سنگفرش کند.”

چنین اعترافاتی بین ثبات و اصلاح طلبان نیست ، بلکه در بین دو طیف رادیکال ترین نیروهای نیروهای بنیادگرایانه است و این نشان می دهد که این دو با سیاست و شاید تضاد منافع متفاوت بوده اند. هم ثبات فعلی و هم ثبات سابق نشان داده اند که تداوم قدرت سیاسی برای آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. با این حال ، اکنون به نظر می رسد که مسیرهای این دو به قدرت سیاسی تا حدودی متفاوت است ، و در آینده ، این درگیری ها و حتی مبارزات قدرت بین این دو بیشتر خواهد بود و مشخص نیست که آیا جریان های جدیدی در رادیکال ترین نقطه بنیادگرایی وجود خواهد داشت.