معرفی فیلم آباجان | هورناز

خلاصه فیلم

در دهه 60 زنی آباجانی منتظر خبر پسرش است که گفته می شود در جبهه شهید شده است.

“آباجان” داستان خانواده ای است که در دهه 60 در شهر زنجان زندگی می کنند. خانواده ای که جنگ و فضای آن سال ها زندگی شان به شدت تحت تاثیر قرار گرفت.

در مورد فیلم

آباجان به جای مادر کلیشه ای در فیلم های ایرانی به شخصیتی چند وجهی تبدیل می شود و بازی فوق العاده فاطمه معتمد آریا تکمیل کننده طراحی دقیق این شخصیت است و از حس شخصیت آباجان استفاده می شود تا خنده ها، ناله های مدام او، و از همه مهمتر رقصیدن او پس از اینکه با دیدن عکسش در تلویزیون فهمید فرزندش زنده است باورپذیر است. در استفاده از زبان بدن، هوش آریا و کارگردان ستودنی است، از نحوه نشستن و چادر گرفتن تا نحوه راه رفتن، شخصیتی بزرگتر از خودش را نشان می دهد. طراحی صحنه و لباس، عکاسی با ترکیبی منسجم از تصاویر واقعی و طبیعی و بازی جذاب بازیگران – به غیر از معتمد آریا حمیدرضا آذرنگ و شبنم مقدم که بازی خوبی هم داشتند – از نقاط قوت سازه آباجان است که شایسته تماشای پیشنهادی است. یک فیلم روشنگرانه در مورد یک بیماری التهابی حال و هوای ملموس خانه داستان دوران مهم و قابل تقدیر است که بدانیم در چند سال گذشته در فیلم ها و سریال های ایرانی چقدر در بازآفرینی آن دوران اشتباه کرده اند اما در آباجان با دقت کامل و حتی هماهنگی فیلم. موسیقی متن به خوبی در زمان و مکان موقعیت ها فکر شده است.

آباجان در بالاترین نقطه کارنامه علیمردانی قرار گرفت. فیلمی متواضع و نجیب که نشان می دهد کارگردانش سعی دارد تجربی باشد.

الامردانی هزینه تولید آباجان را از فروش فیلم های قبلی خود تامین می کند. او با وجود موفقیت در ساخت فیلم های تجاری، با ساخت این گونه فیلم ها علاوه بر جنبه صنعتی، جنبه هنری و روشنگرانه سینما را نیز مد نظر قرار داد و فیلم روزانه خود را ساخت تا به نوعی تجربیات زندگی خود را با زبان سینما منتقل کند.