چین با پرتابگر مغناطیسی منابع ماه را به زمین خواهد آورد

هورناز (hornaz.ir):

ایسنا: به نظر می رسد چین در حال بررسی ساخت یک پرتابگر مغناطیسی است که منابع ماه را به صورت چرخشی به زمین ارسال می کند. این سامانه از انرژی خورشیدی و هسته ای استفاده خواهد کرد و پس از هر پرتاب بیش از 70 درصد انرژی آن بازیابی می شود.

دانشمندان چینی پیشنهاد پرتاب یک پرتابگر مغناطیسی روی ماه را برای انتقال منابع به زمین به روشی مقرون به صرفه ارائه کرده اند.

این سیستم شناور مغناطیسی بر اساس اصل پرتاب چکش کار می کند و به سرعت می چرخد ​​تا کپسول فضایی را به سمت زمین پرتاب کند.

به گفته محققان موسسه مهندسی ماهواره شانگهای، این پرتاب می تواند دو بار در روز با حدود 10 درصد هزینه های پرتاب فعلی با استفاده از خلاء و شرایط گرانش کم ماه کار کند.

محققان توضیح دادند که آمادگی فنی این سیستم نسبتاً بالاست. آنها در Aerospace Shanghai نوشتند از آنجایی که این سیستم فقط به برق و بدون نیروی محرکه نیاز دارد، جمع و جور خواهد بود و پیاده سازی آن آسان خواهد بود.

آنها تاکید کردند که هدف اصلی این کار استخراج و بازگرداندن هلیوم-3 برای مقابله با بحران انرژی در زمین است.

دانشمندان چینی می گویند این پروژه همچنین فناوری های استخراج فضایی، وسایل نقلیه پرتاب سنگین و هوش مصنوعی را تقویت خواهد کرد.

آنها افزودند که خاک ماه حاوی هلیوم 3 کافی برای تامین انرژی کل زمین برای بیش از هزار سال است.

در حالی که زمین تنها حدود 0.5 تن هلیوم-3 دارد، تخمین زده می شود که خاک ماه حاوی 1 میلیون تن از آن است که برای تامین انرژی جهان برای بیش از هزار سال کافی است.

با این حال، مقاله نحوه استخراج هلیوم-3 یا آوردن آن به زمین را مشخص نکرده است.

سیستم پرتاب پیشنهادی از یک بوم دوار 50 متری و یک موتور ابررسانا با دمای بالا برای پرتاب کپسول های پر از منابع ماه استفاده می کند.

گفته می شود که بازوی چرخان پس از 10 دقیقه به سرعت 2.4 کیلومتر در ثانیه می رسد تا کپسول را در مسیر بازگشت به زمین قرار دهد.

این سامانه که حداقل 20 سال عملیاتی خواهد بود، حدود 80 تن وزن دارد و برای انتقال آن به ماه به موشک فوق سنگین چینی نیاز دارد.

تیم پشتیبان این پروژه پیشنهاد کرد که می‌تواند بخشی از تلاش مشترک روسیه و چین برای ساخت ایستگاه تحقیقاتی در قطب جنوبی ماه تا سال 2035 باشد.

شایان ذکر است که ساخت این ایستگاه پرتاب حدود 130 میلیارد یوان معادل 18.2 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت.

وی خاطرنشان کرد: تثبیت آن در سطح ناهموار ماه، حفظ پایداری بازوی دوار در سرعت های بالا و مقاومت در برابر تغییرات دما، تشعشعات کیهانی و غبار ماه از چالش های اصلی پروژه پرتاب است.

این تیم قصد دارد تا سال 2030 توسعه اجزای اصلی این پروژه را با آزمایش سطحی و اجرای کامل تا سال 2045 تکمیل کند.