بازیکن جنجالی بازی استقلال خوزستان و استقلال: از آن حرکت، اصلا منظوری نداشتم / تا روزی که فوتبال بازی می‌کنم دیگر حاشیه اینچنینی از من نخواهید دید

هورناز (hornaz.ir):

ورزش سوم: او در دیدار استقلال خوزستان و استقلال تهران در دیداری پر از صندلی های کناری، بازیکنی بود که برای اولین بار فوتبالدوستان نامش را شناختند.

دیدار تیم های استقلال خوزستان و استقلال تهران در ورزشگاه فولاد آرنا با برتری یک بر صفر آبی پوشان اهوازی به پایان رسید.

اما یکی از حواشی این دیدار در وقت اضافه با حرکتی مهیج توسط ابوالفضل کوهی بازیکن جوان تیم استقلال خوزستان ایجاد شد و نزدیک به 10 دقیقه جو ورزشگاه را تحت تاثیر قرار داد و بازی به پایان رسید. بین دو تیم لبه بسته شدن

با این بازیکن 19 ساله که بلافاصله پس از پایان مسابقه به کمیته انضباطی احضار شد، صحبت هایی در مورد این دیدار و جایگاه های فراوان آن و اتفاقات پیرامون آن صورت گرفت که در ادامه می خوانید.

* از بازی استقلال شروع کنیم که با برد عجیب تو در اهواز به پایان رسید. نتیجه ای که باورش سخت بود؟
ابتدا از همه بازیکنان استقلال، هواداران این تیم و فوتبالیست ها عذرخواهی می کنم. من از خانواده‌ای هستم که برای رسیدن به جایگاهی که الان هستم سخت تلاش کردند و برای رسیدن به لیگ برتر تلاش کردند. اصلا قصدی نداشتم تا روزی که من فوتبال بازی کنم، دیگر مرا اینگونه نخواهی دید.

* کسب استقلال کار بسیار سختی بود
وی سپس در بیانیه‌ای درباره این دیدار و پیروزی بزرگ مقابل استقلال گفت: بازی بسیار سختی بود که بدون شک استقلال یکی از کاندیداهای اصلی این مسابقات است و برد با این تیم بود کار بزرگی که به لطف خدا توانستیم به انجام برسانیم.»

* قبل از ورود به مسابقات به پیروزی در مسابقه فکر می کردید؟
بله، قبل از بازی همدیگر را دیدیم و اصلاً به تساوی یا باخت فکر نمی کردیم. همه دور هم جمع شدیم و آنقدر اتحاد خوبی ایجاد کردیم که دو مسابقه قبلی را به کلی فراموش کردیم. جو مسابقه هم خیلی وحشتناک بود. تا به حال این فضا را تجربه نکرده بودم. من خیلی هیجان زده بودم. این یک بازی بزرگ برای من بود، من 18 ساله هستم. می خواستم به هر نحوی که شده به تیمم کمک کنم و خدا را شکر می کنم که در نهایت پیروز از زمین خارج شدیم.

استقلال خوزستان در حالی در اهواز به یک پیروزی بزرگ مقابل استقلال دست یافت که در دو دیدار قبلی خود شاهد یک تساوی مقابل آلومینیوم و یک شکست در سیرجان بوده است.

*به نظر شما نیمکت نشینی قبل از بازی چقدر در اتفاقاتی که در جریان بازی رخ داد، داشت؟
برای ما فرقی نداشت. مربی هم گفت فرقی نمی کند کجا بازی کنیم. تمرکز ما فقط روی تمرین بود. اصلاً من شخصاً تا روز آخر نمی دانستم این حواشی ایجاد شده است. روز آخر بچه های تیم به من گفتند. به هر حال خدا را شکر در اهواز بازی کردیم. هواداران نیز بسیار صمیمی هستند که در روزی که به آنها نیاز داشتیم با شور و شوق ظاهر شدند و کمک زیادی به تیم کردند.
من قبلا این کار را انجام داده ام. برای روح خودم و همکارانم. در واقع قصد بی احترامی به استقلال و هوادارانش را نداشتم. مطمئن باشید، این یک تجربه عالی بود، بنابراین من دیگر وارد این مناطق نخواهم شد. به تکرار این رفتارم ادامه دادم. فکر می کنم این به روحیه تیم کمک می کند. چنین حرکاتی را می توان در بزرگترین بازی های دنیا مشاهده کرد. ماریسلو به توپ آرین روبن زد و همین کار را کرد اما باز هم از استقلالی ها عذرخواهی می کنم که ناراحت شدند. و جامعه فوتبال هم همینطور.

* بیایید در مورد آن حرکت جنجالی که انجام دادید که به طور کلی جو مسابقه را تحت تأثیر قرار داد و تقریباً 10 دقیقه از بازی به دلیل پرتاب بطری و اشیاء مختلف متوقف شد، صحبت کنیم.
من معمولاً در مسابقات مختلف برای تقویت روحیه خودم و هم تیمی هایم این کار را انجام می دهم اما قصد بی احترامی به تیم بزرگ استقلال را نداشتم. من اصلا چنین قصدی نداشتم. در ادامه مسابقه بعد از تکلی که به پای بازیکن استقلال زدم این اقدام را تکرار کردم. در برخی لحظات بازی معتقدم چنین رفتاری برای بالا بردن روحیه تیم ضروری است. این حرکت را در فوتبال اروپا دیده اید. یادم هست در دیدار رئال مادرید و بایرن مونیخ، مارسلو به توپ آرین روبن ضربه زد و همین کار را کرد. اگرچه این رفتار در دنیای فوتبال عادی تلقی می شود، اما اگر به خاطر اتفاقات بعدی از دست من عصبانی بودند، یک بار دیگر از هواداران استقلال و جامعه فوتبال عذرخواهی می کنم. بعد از مسابقه از ایجاد چنین فضایی پشیمان شدم. امیدوارم مرا ببخشند.

ابوالفضل کوهی که در یک روز شلوغ در دقایق پایانی مورد توجه همگان قرار داشت، در دقیقه 58 مقابل شاگردان نکونام جایگزین ممل عبدالرضا شد.

* بعد از این اتفاق، بازی در آستانه تعطیلی بود. در آن لحظاتی که مسابقه متوقف شد چه احساسی داشتید؟
خیلی متاسفم که شرایط به این شکل پیش رفت. هرگز فکر نمی کردم این اتفاق بیفتد. اصلا به هواداران استقلال اهمیت نمی دادم. او دوباره این کار را در مقابل هواداران و نیمکت ما انجام داد. بار دیگر تاکید می کنم که قصد بی احترامی به هواداران و بازیکنان استقلال در این تیم را نداشتم. در پایان بازی از آقای رامین (رضاییان) عذرخواهی کردم. خیلی دوست دارم اگر باز هم ناراحت هستند مرا ببخشند. به هر حال من هم جوان هستم و اولین بار بود که در چنین فضایی بازی می کردم. کمی بازی در آن محیط برایم سخت بود. بعد از مسابقه، او به سرعت عذرخواهی کرد تا همه چیز به همین جا ختم شود.

*در همین زمان تماشاگری وارد زمین شد و به سمت شما حرکت کرد. چه اتفاقی افتاد؟
بله من واقعا نمی فهمم چطور آمدی یه لحظه دیدم اومد و به شماره من نگاه کرد بعد هلم داد و افتادم زمین. کاری نکردم بلند شدم و به سمت نیمکت رفتم. دیگه نمیفهمم چی شد فکر می کنم او را از زمین خارج کردند.

*چون این تماشاگر روی چمن وارد محوطه بازیکنان شد، به مقابله با او فکر نکردی؟
نه اصلا. او بسیار مورد تحسین و احترام است. سریع کنار کشیدم و رفتم. فیلم های او هم هست که من بلافاصله روی کاناپه مان سراغشان رفتم.

* برسیم به تکلی که در ثانیه های پایانی مسابقه روی پای علی رضا کوشکی زدی. فکر می کنم با این مداخله سه امتیاز را برای تیمت حفظ کردی و البته خوشحالی جنجالی خود را تکرار کردی.
بله، خدا را شکر. می خواستم به تیمم کمک کنم و خدا را شکر که مداخله ای که انجام دادم باعث شد ضربه مهاجم استقلال دفع شود. همه اینها و به لطف خدا سه چهار متر پشت سرش بودم اما رسیدم. من عاشق این نوع مداخلات هستم. همچنین برای روح من و دیگر اعضای تیمم خوشحالی بود. خدای نکرده قصد بی احترامی به تیم مقابل را نداشتم.

در ادامه این گفت و گو با ابوالفضل کوحی درباره مسیر سال های گذشته برای صعود به لیگ برتر گفت و گو کردیم.

* چطور شد که فوتبالیست شدی؟
کارم را در شهر بسیار کوچکی به نام گلیدر (در استان مهر فارس) شروع کردم که هیچ امکاناتی نداشت و هنوز هم ندارد. هر چه دارم از برادر بزرگترم است. او برای من همه چیز و همه چیز من در فوتبال است. من واقعا از برادرم ممنونم چون اگر او نبود نمی دانم الان کجا بودم. او مرا خیلی دوست دارد. واقعاً داغ است. من یک نوجوان پارس جنوبی بودم. دو سال در این تیم بودم، سپس به تیم جوانان استقلال خوزستان رفتم و سپس با توصیه آقای برموسوی به تیم اول رفتم. در همان سال وارد لیگ برتر شدیم و الان دومین سالی است که در لیگ برتر بازی می کنم.

*در چه پست هایی بازی می کنید و کدام پست را ترجیح می دهید؟
پست من دفاع راست و جناح راست است. البته بازی در بال را بیشتر دوست دارم.

* چه هدفی برای خود در نظر گرفته اید و آیا آن را در سر دارید؟
هدف اصلی من این است که دو سال دیگر برای تیم ملی در جام جهانی بازی کنم و مطمئن هستم که این اتفاق خواهد افتاد.

* واقعا؟ منظورتان جام جهانی 2026 است؟
بله، من به خودم ایمان دارم و مطمئنم که این اتفاق خواهد افتاد.

*به نظر می رسد هدف بسیار سختی را تعیین کرده اید. واقعا کار سختی است. می دانید که در پست های دفاع راست و جناح راست در تیم ملی تحرک زیادی وجود دارد و بازیکنان بزرگی در اختیار امیر قلانویی هستند.
من اصلا به این موضوع فکر نمی کنم. همه اسامی در تیم ملی بازیکنان بزرگی هستند اما فکر نمی کنم منتظر باشم تا بازیکن بزرگی مثل آقای جهانبخش خداحافظی کند و بعد جای او را بگیرد. این یک چیز غیر ممکن نیست. تمام تلاشم را می کنم تا در جام جهانی 2026 در تیم ملی حضور داشته باشم و امیدوارم این اتفاق بیفتد.

*مسیر باشگاهتان را چگونه ترسیم کردید؟
باید دید در آینده چه اتفاقی می افتد؟ با این حال، من به اروپا فکر می کنم. دوست دارم در سطح بالای فوتبال اروپا بازی کنم. من می دانم که می توانم آن را انجام دهم. من به خودم ایمان دارم و همه چیز به تلاش من بستگی دارد.

طرفدار کدام تیم در فوتبال اروپا هستید؟
آرسنال

*چرا آرسنال؟
من به خاطر تیری آنری عاشق آرسنال شدم. ویدیوهای او را دیدم و هوادار آرسنال شدم. حالا او هر زمان که بتواند مسابقات آرسنال را دنبال می کند.

*در این فصل تیم خوبی دارند؟
بله سه چهار سال پیش آنها تیم خوبی نبودند، اما الان خیلی خوب هستند. آقای آرتتا واقعا تیم را تغییر داده است. از خریدهای انجام شده توسط بازیکن. او از هر نظر تیم را ساخت و امیدوارم امسال مثل دو فصل قبل نباشد و این بار قهرمان شود.

*آیا رویای بازی برای آرسنال را داری؟
(با مکثی معنی دار) خیلی دوستش دارم. من همیشه خودم را در پیراهن آرسنال تصور می کنم. این یکی از بزرگترین آرزوهای من در این دنیاست. امیدوارم بتوانم به این مهم برسم.