هورناز (hornaz.ir):
عدم تخصیص به موقع اعتبارات پروژه بیمارستان 700 تختخوابی قزوین و سایر پروژه های مشابه را با چالش جدی مواجه می کند. در حالی که مسئولان وعده‌های مکرر برای حمایت از این طرح‌ها می‌دهند، واقعیت این است که کمبود اعتبار و اولویت‌بندی این طرح‌ها در برنامه‌های کلی کشور نه تنها بر زمان بهره‌برداری آنها تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه کیفیت خدمات درمانی را نیز به خطر می‌اندازد. خدمات. آیا زمان آن نرسیده که مسئولان برای رفع این بحران اقدام جدی کنند؟
بر اساس گزارش منتشر شده از بیمارستان 700 تختخوابی قزوین، یکی از چالش های اساسی در پیشرفت این پروژه و بسیاری از پروژه های مشابه در حوزه بیمارستان سازی، مشکل تامین مالی کافی و به موقع است. به عبارت دیگر عدم تخصیص بودجه کافی و به موقع یکی از دلایل اصلی تاخیر در تکمیل این پروژه ها است.
عدم تخصیص اعتبارات دولتی
دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. یکی از مهمترین دلایل عدم تخصیص اعتبارات دولتی به این پروژه هاست. علیرغم اهمیت فراوان این طرح ها در ارتقای سلامت جامعه و وعده های مکرر مسئولان برای حمایت از آنها، بودجه اختصاص یافته به این پروژه ها همواره کمتر از نیاز واقعی آنها بوده است.
علاوه بر این، تورم و افزایش قابل توجه هزینه های ساخت و ساز در سال های اخیر به این مشکل دامن زده است. بودجه ای که در ابتدا برای پروژه در نظر گرفته شده بود به سرعت مصرف می شود و با توجه به افزایش هزینه ها نیاز به بودجه اضافی است.
تغییرات در طرح اولیه پروژه ها نیز بر افزایش هزینه ها و در نتیجه نیاز به بودجه بیشتر تأثیر می گذارد. به عنوان مثال در حین اجرای پروژه اگر تصمیم گرفته شود سطح کیفی و امکانات بیمارستان افزایش یابد، طبیعتا به اعتبارات بیشتری نیاز خواهد بود.
یکی دیگر از دلایل کمبود اعتبارات پروژه های بیمارستانی عدم اولویت بندی این پروژه ها در کل بودجه کشور است. در بسیاری از موارد پروژه های بیمارستانی اولویت بندی نمی شدند و اعتبارات اختصاص یافته به آنها به پروژه های دیگر اختصاص می یافت.
به طور کلی می توان گفت کمبود اعتبارات و عدم تخصیص به موقع آن ها چالش بزرگی در اجرای پروژه های بیمارستانی در کشور است. این مشکل نه تنها تکمیل پروژه ها را به تاخیر می اندازد، بلکه کیفیت ساخت و تجهیزات بیمارستان ها را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و در نهایت به بیماران و جامعه آسیب می رساند.
تاثیر کمبود بودجه بر روند ساخت و ساز
کمبود بودجه یکی از مهمترین چالش های پیش روی پروژه های عمرانی بیمارستانی است. این مشکل پیامدهای جدی و گسترده ای دارد که بر روند ساخت و ساز، کیفیت نهایی پروژه و هزینه های آن تأثیر می گذارد.
یکی از مهمترین پیامدهای کمبود بودجه طولانی شدن مدت زمان ساخت پروژه و در نتیجه تاخیر در بهره برداری از بیمارستان است. زمانی که بودجه کافی به موقع تامین نشود، پیمانکاران قادر به ادامه کار با سرعت و کیفیت لازم نخواهند بود. این تاخیر علاوه بر افزایش هزینه های ناشی از تورم و افزایش قیمت مواد، منجر به کاهش کیفیت خدمات در آینده نیز خواهد شد. زیرا بیماران باید تا زمان افتتاح بیمارستان جدید از امکانات درمانی محدود استفاده کنند.
یکی دیگر از مشکلات ناشی از کمبود بودجه، کیفیت پایین ساخت و ساز است. وقتی یک پروژه بودجه کافی نداشته باشد، پیمانکاران ممکن است از مواد و تجهیزات با کیفیت پایین‌تر برای کاهش هزینه‌ها استفاده کنند. این امر در دراز مدت به ساختمان بیمارستان آسیب می رساند و هزینه های نگهداری را افزایش می دهد. استفاده از مواد بی کیفیت می تواند ایمنی بیماران و کارکنان بیمارستان را تحت تاثیر قرار دهد.
تغییر مکرر پیمانکار یکی دیگر از پیامدهای کمبود بودجه است. زمانی که پیمانکار به دلیل مشکلات مالی نتواند به تعهدات خود عمل کند، مجبور به تغییر پیمانکار هستیم. این تغییر علاوه بر وقفه در گردش کار، هزینه های اضافی را بر پروژه تحمیل می کند. زیرا پیمانکار جدید باید با شرایط پروژه آشنا شود و در جایی که پیمانکار قبلی متوقف شده به کار ادامه دهد.
علاوه بر موارد ذکر شده، کمبود بودجه باعث می شود سرمایه گذاران خصوصی تمایلی به مشارکت در این پروژه ها نداشته باشند. سرمایه گذاران خصوصی به دنبال پروژه هایی هستند که از نظر مالی امن و ریسک کمتری داشته باشند. زمانی که بودجه دولتی برای پروژه ای تامین نمی شود، سرمایه گذاران خصوصی نگران این هستند که نتوانند سرمایه خود را برگردانند و بنابراین از مشارکت در پروژه خودداری می کنند.
در نتیجه کمبود بودجه نه تنها باعث تاخیر در تکمیل پروژه های بیمارستانی می شود، بلکه بر کیفیت ساخت و ساز، هزینه های پروژه و همچنین جذب سرمایه گذاران خصوصی تاثیر منفی می گذارد. برای حل این مشکل باید راهکارهایی مانند تامین بودجه ثابت و کافی، جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی و شفاف سازی روند ساخت و ساز در نظر گرفته شود.
لزوم ورود سرمایه گذاران بخش خصوصی
یکی از راهکارهای اساسی برای رفع مشکل کمبود بودجه در پروژه های بیمارستانی، جلب مشارکت سرمایه گذاران خصوصی است. با توجه به محدودیت های بودجه ای تحمیل شده از سوی دولت، ورود سرمایه گذاران خصوصی به این حوزه نه تنها می تواند سرعت اجرای پروژه ها را افزایش دهد، بلکه به ارتقای کیفیت خدمات درمانی و بهره مندی از امکانات بهتر برای بیماران کمک می کند.
سرمایه گذاران خصوصی به دلیل انگیزه های اقتصادی و رقابتی معمولاً به دنبال استفاده از روش های جدید ساخت و ساز و فناوری های نوین هستند. این باعث می شود پروژه ها با سرعت بیشتری پیشرفت کنند و هزینه های ساخت و ساز را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. سرمایه گذاران خصوصی نیز به دنبال ارائه خدمات با کیفیت بالاتر برای جذب بیماران بیشتر و افزایش سودآوری خود هستند. بنابراین ورود آنها به عرصه بیمارستان سازی می تواند به ارتقای کیفیت خدمات درمانی در کشور کمک کند.
مشارکت سرمایه گذاران بخش خصوصی در ساخت بیمارستان ها یک همکاری سودمند دوجانبه تلقی می شود. دولت از یک سو با کاهش فشار بر بودجه خود می تواند بر سایر اولویت های حوزه سلامت تمرکز کند و از سوی دیگر بخش خصوصی با سرمایه گذاری در این زمینه علاوه بر توسعه زیرساخت های پزشکی کشور نیز کمک شایانی می کند. کسب سود سرمایه گذاران خصوصی با استفاده از منابع مالی و دانش فنی خود می توانند بیمارستان هایی با تجهیزات مدرن و امکانات پیشرفته بسازند که منجر به ارائه خدمات با کیفیت بالاتر برای بیماران شود. در نتیجه این مشارکت نه تنها به بهبود وضعیت سلامت جامعه کمک می کند، بلکه به توسعه اقتصادی کشور نیز کمک می کند.
نقش حیاتی بخش خصوصی در تحول نظام سلامت
مشکل تامین مالی یکی از مهم ترین چالش های پیش روی پروژه های بیمارستانی در ایران است. این مشکل نه تنها باعث تاخیر در تکمیل پروژه ها می شود، بلکه کیفیت خدمات پزشکی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. برای حل این مشکل به همکاری دولت، بخش خصوصی و کمک کنندگان نیاز است. با اتخاذ راهکارهای مناسب و ایجاد اراده ملی می توان به بهبود وضعیت زیرساخت های بیمارستانی کشور امیدوار بود.
منبع: رکنا
