تسنیم: گزاره «رأی قومیتی» در انتخابات ۱۴۰۳ اشتباه است/ بیشتر از آنکه عنصر قومیت تعیین‌کننده باشد، قشر خاکستری و مردد جامعه تصمیم گرفت به نامزد جناح رقیب رأی دهد

تسنیم نوشت: اگرچه اختلاف آرای کاندیداهای مرحله دوم در استان های آذربایجانی زبان به ویژه آذربایجان شرقی بسیار زیاد است، اما اختلاف آرا در سایر استان ها نشان می دهد که قومیت تنها دلیل برگزاری این انتخابات نبوده است. . موفقیت پزشکیان

در روزهای اخیر یکی از تحلیل های پیرامون انتخابات روز جمعه موضوع رای گیری نژادی بوده است. اختلاف آرای کاندیداهای مرحله دوم انتخابات در استان آذربایجان شرقی، زادگاه پزشکیان و همچنین سایر استان های آذری زبان، باعث شد تا تحلیل هایی به این نتیجه برسد که رای کاندیدای پیروز این انتخابات را به دست آورد. به دلیل تعصبات قومیتی و نه تعارضات سیاسی، اقتصادی و غیره.

این مشکل حتی برخی از تحلیلگران را بر آن داشته تا موضعی ضد امنیتی داشته باشند و با دیدی بدبینانه و افراطی به مسئله نگاه کنند. اما با وجود صحت این موضوع، عامل اصلی برد و باخت در انتخابات روز جمعه با توجه به آمار و ارقام فراتر از این تحلیل است و بیان چنین اظهاراتی نادرست به طور قطع منجر به ایجاد شکاف و عدم تعادل در جامعه خواهد شد که همین امر همان چیزی است که انجام خواهیم داد. در زیر ذکر کنید:

رای دادن بر اساس محل تولد نامزدها یا آنچه که رای گیری قومیتی نامیده می شود نیز در گذشته سابقه داشته است. مثلاً در انتخابات سال 84 همه کاندیداها (به جز مصطفی معین) بالاترین رای را در شهرهای خود به دست آوردند، حتی محسن مهرعلی زاده که آخرین نفر در انتخابات سال 84 در سه استان آذری زبان بود و با وجود اینکه آرای خوبی داشت، نامزدها اولین شناخته شدند یا علی لاریجانی که در انتخابات مازندران رتبه ششم را کسب کرد توانست بالاترین آرا را کسب کند.

این امر در دوره های دیگر نیز دیده شده است و طبیعی است که مردم بیشتر با همشهریان خود ارتباط برقرار کنند، اما برعکس آن نیز اغلب اتفاق افتاده است. به عنوان مثال، اگرچه حسن روحانی در انتخابات سال 1391 بیشترین آرا را در استان سمنان به دست آورد، اما در سال 1395 به شهید شاخص شکست خورد و میرحسین موسوی در انتخابات سال 1387 نتوانست اکثریت آرا را در استان آذربایجان شرقی به دست آورد.

مسعود مازیکیان از دوره هشتم مجلس تاکنون هر بار با رساترین آرا وارد مجلس شده و چهره ای شناخته شده نزد تبریزی هاست. وی همچنین در دهه 70 ریاست دانشگاه علوم پزشکی تبریز را برعهده داشت و پس از پایان دوره وزیری در دولت دوم اصلاحات، در تهران نماند و به تبریز بازگشت نفر اول این استان

در این دوره و بر خلاف دوره های دیگر، به استثنای مسعود مازیکیان، موضوع تعلق به اقوام برای سایر کاندیداها مطرح نبود. محمدباقر قالیباف، سعید جلیلی و قاضی زاده هاشمی در مشهد به دنیا آمدند. علیرضا زاکانی و مصطفی پورمحمدی نیز سال‌هاست که در تهران زندگی می‌کنند و مسئولیت‌هایشان در پایتخت بود، بنابراین برخلاف سال ۱۳۸۳ مرزهای قومیتی بین کاندیداها نداشتیم.

اگرچه اختلاف آرای نامزدهای مرحله دوم در استان های آذربایجانی زبان به ویژه آذربایجان شرقی بسیار زیاد است، اما اختلاف آرا در سایر استان ها نشان می دهد که قومیت تنها عامل موفقیت در انتخابات نبوده است. برای مثال پزشکیان در 17 استان، آرای رئیس جمهور منتخب نسبت به آرای سعید جلیلی برتری دارند، پس از آذربایجان شرقی و غربی، تهران پیشتاز استان اردبیل است و این اختلاف برای پزشکیان در تهران بیشتر است.

زنجان به عنوان استانی آذربایجانی زبان 112 هزار رای بین این دو نامزد اختلاف دارد و پس از آن چند استان دیگر قرار دارند.

همچنین در برخی استان های دیگر که جلیلی مورد استقبال جمعیت زیادی قرار گرفت، رای کمتری نسبت به پزشکیان کسب کرد، مانند لرستان و کرمانشاه. پس از پایان مرحله دوم انتخابات و حضور نامزدهای دو جناح مختلف، فضای دو قطبی انتخابات تشدید شد که باعث افزایش حدود 10 درصدی انتخابات شد. دو نامزد جبهه انقلاب در دور اول انتخابات مجموعا 12 میلیون و 856 هزار رای کسب کردند.

در دور دوم انتخابات با افزایش ده درصدی مشارکت، آرای سعید جلیلی به ۱۳ میلیون و ۵۳۸ هزار و ۱۷۹ و مسعود مازیکیان به ۱۶ میلیون و ۳۸۴ هزار و ۴۰۳ رسید. در واقع خاکستری ها و بلاتکلیف ها بیش از عنصر تعیین کننده نژاد، بخشی از جامعه هستند که حتی در مرحله اول انتخابات شرکت نکردند و تصمیم گرفتند به نامزد جناح مقابل رای دهند.

به گفته برخی کارشناسان حذف ارز ترجیحی در اردیبهشت 1401 هجری شمسی و افزایش قیمت ها و نیز ایجاد تحریم و مذاکره دوقطبی توسط کاندیدای اصلاح طلب و یا تخریب جلیلی توسط ستاد رقابت با الفاظی مانند طالبان. نسبت به برخی اطرافیان و احتمال حضور آنها در دولت، باعث شد تا مرحله دوم رای بیشتری در سبد پزشکیان بیفتد.