واقعیتی درمورد اروپا و اسرائیل که در ایران دیده نمی‌شود / ایده‌های غیرسازنده‌ای مانند غرب ستیزی چگونه فرصت گرانبهای کنونی را از دستگاه دیپلماسی ایران می‌گیرند؟

قاعده خبری «انتخاب»: سید هادی برهانی، استاد مطالعات اسرائیل: تجاوزات اسرائیل به نوار غزه، کشتار وحشیانه فلسطینیان و انتشار تصاویر هولناک این جنایت علیه بشریت، افکار عمومی را در همه جای دنیا به ویژه جهان غرب متاثر کرده است. تأثیر بیشتر بر جوامع غربی در مقایسه با جوامع دیگر، به وضوح در مقیاس بزرگتر اعتراضات و تحرکات در این جوامع مشهود است. اکنون کشورهای غربی کانون اعتراضات مدنی و مردمی علیه تجاوزات اسرائیل به غزه قرار گرفته اند و از این حیث حرکت هیچ منطقه ای از جهان حتی جهان اسلام و کشورهای عربی را نمی توان با حرکت غرب مقایسه کرد. جوامع

دلایل این تحول در ایران و برخی کشورهای مشابه به پرسشی دشوار تبدیل شده است: چرا کشورهای غربی که حامیان اصلی اسرائیل به شمار می‌رفتند، در اعتراض و انتقاد از جنایات اسرائیل در غزه از دیگر کشورهای جهان جلوتر هستند؟ اگر مطالعات غرب علمی و واقع بینانه باشد، پاسخ به این سوال روشن و آسان است: جوامع غربی پیشتاز ایده های جدید بشریت، حقوق بشر، برابری و آزادی هستند و از این منظر، آنچه در غزه می گذرد، غیرقابل تحمل است. دگرگونی. یک فاجعه غیرمنتظره و پنهان.

بر همین اساس در این سریال یک جنبش مردمی بزرگ علیه اسرائیل به وجود آمد. در آغاز این جنبش، دانشجویان و دانشگاه‌ها نقش عمده‌ای داشتند، اما این جنبش به سایر اقشار گسترش یافت و به یک جنبش اجتماعی بزرگ در این کشورها تبدیل شد. همانطور که انتظار می رفت، چنین روند سیاسی بزرگی می تواند بر انتخابات، پارلمان ها و سپس دولت ها و سیاست های رسمی این کشورها به نفع فلسطین و به ضرر اسرائیل تأثیر بگذارد.

اکنون نشانه های جدیدی از این پیشرفت مورد انتظار هر روز ظاهر می شود. چهار کشور اروپایی اسپانیا، نروژ، ایرلند و اسلوونی کشور فلسطین را به رسمیت شناختند. اسرائیل با عصبانیت به این تصمیمات واکنش نشان داد و سفرای خود را از این کشورها فراخواند و این را “پاداش تروریسم” توصیف کرد. دولت اسپانیا نیز به شکایت آفریقای جنوبی از اسرائیل به اتهام نسل کشی در غزه پیوست. در یکی دیگر از تحولات اروپایی، وزرای خارجه شورای اروپا در نشست 27 می سال جاری اولین گام را برای تحریم اسرائیل برداشتند.

همچنین پس از اعلام موضع دیوان کیفری بین المللی در خصوص این فرضیه مبنی بر دست داشتن نخست وزیر و وزیر دفاع اسرائیل در ارتکاب جنایات جنگی (علیه فلسطینی ها در غزه)، چند کشور اروپایی از محاکمه این افراد خبر دادند. در صورت حضور در خاک این کشورها دستگیر می شوند. بر همین اساس – اعلام شد که نتانیاهو در سفر خود به آمریکا (که تا دو هفته دیگر انجام خواهد شد) در کشورهای اروپایی توقف نخواهد کرد. با توجه به فاصله زیاد اسرائیل از آمریکا، این امر در انجام این سفر مشکل ساز شد. علاوه بر این، اظهارات و مواضع جوزف بورل، کمیسر روابط خارجی اتحادیه اروپا (که وزیر امور خارجه اتحادیه اروپا است) علیه اسرائیل با آنچه در گذشته از این نهاد اروپایی شنیده می شد قابل مقایسه نیست.

در جدیدترین و خطرناک ترین تحولاتی که قاره اروپا شاهد آن بود، مسئله فلسطین وارد رقابت های انتخاباتی شد و به معیار و معیاری مؤثر برای رأی دادن به احزاب یا نامزدها تبدیل شد. به نوعی بسیاری از احزاب و نامزدهای حاضر در مبارزات انتخاباتی سعی در ارائه چهره ای طرفدار فلسطین دارند و از این طریق بر خیل عظیم رای دهندگان حامی فلسطین تأثیر می گذارند. در این راستا، اروپا در یکی دو ماه گذشته شاهد سه انتخابات مهم و تعیین کننده بوده است.

اولاً، انتخابات پارلمان اروپا از 6 تا 9 ژوئن در تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا برگزار شد. مسئله فلسطین برای اولین بار در این انتخابات و مبارزات انتخاباتی حضور جدی داشت. در این انتخابات، حامیان فلسطینی تعهد نامه ای با عنوان «دفاع از حقوق بین الملل و رأی دادن به فلسطین» تهیه کردند و از همه نامزدهای طرفدار فلسطین خواستند تا پایبندی خود را به مفاد طرفدار فلسطین در این نامه اعلام کنند. این تعهد مورد استقبال بسیاری از نامزدها قرار گرفت و 230 نامزد از سراسر اروپا آن را امضا کردند. امضای این تعهد در واقع راهنمایی برای رای دهندگان اروپایی بود تا نامزدهای طرفدار فلسطین را از دیگران متمایز کنند. در این انتخابات برای اولین بار گروهی از حامیان فلسطین در فرانسه، بلژیک، آلمان، هلند، اسپانیا و سوئد حزبی به نام «فلسطین آزاد» تأسیس کردند و وارد کارزار انتخاباتی شدند. در انتخابات گذشته یک فلسطینی به نام ریما حسن برای اولین بار به عضویت پارلمان اروپا انتخاب شد.

در مثال مهم بعدی، موضوع حمایت از فلسطین بر انتخابات پارلمانی بریتانیا تأثیر گذاشت. در این انتخابات که دو حزب اصلی رقیب، حزب حاکم محافظه کار و حزب کارگر بودند، حزب حاکم شکست سنگینی را متحمل شد و حزب کارگر با کسب 412 کرسی به پیروزی قاطع دست یافت. حزب کارگر در جریان مبارزات انتخاباتی اعلام کرد که در صورت پیروزی در انتخابات، فلسطین را به رسمیت می شناسد. حزب کارگر در مقایسه با حزب محافظه کار، در گذشته به فلسطین نزدیکتر بوده است. در این انتخابات بسیاری از اعضای حزب کارگر و برخی دیگر از نامزدهای حزب با وعده حمایت از فلسطین در کارزار انتخاباتی شرکت کردند. همچنین با توجه به حساسیت رای دهندگان بریتانیایی نسبت به موضوع فلسطین، کمپین همبستگی فلسطین (به عنوان مهم ترین سازمان غیردولتی حامی فلسطین در بریتانیا) بخشی را در وب سایت خود به مواضع همه نامزدهای شرکت کننده در انتخابات اختصاص داد. انتخاباتی که هدف اصلی آن معرفی نامزدهای طرفدار فلسطین بود. نخست وزیر جدید انگلیس (رهبر حزب کارگر) در اولین مواضع خود بر به رسمیت شناختن فلسطین تاکید کرد و خواستار آتش بس فوری در غزه شد. همچنین گزارش شده است که دولت جدید انگلیس قصد دارد از مخالفت خود با حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل (از سوی دادگاه کیفری بین المللی) که به دستور دولت محافظه کار قبلی صادر شده بود، کنار بگذارد.

در تحول سوم، انتخابات پارلمانی فرانسه تحت تأثیر این موضوع قرار گرفت. در این انتخابات، احزاب چپ (که به طور سنتی به فلسطین نزدیکتر هستند) پیروز شدند. ائتلاف چپگرای جبهه خلق جدید با کسب 182 کرسی بیشترین تعداد کرسی های پارلمان فرانسه را به دست آورد. در جشن های پیروزی این جبهه، پرچم های فلسطین برافراشته شد و درخواست به رسمیت شناختن کشور فلسطین اعلام شد.

این تحولات خطرناک در صحنه سیاسی اروپا که به وضوح نشان می دهد اروپا در حال دور شدن از اسرائیل و نزدیک شدن به فلسطین است، می تواند فرصت های جدید و تحولات تعیین کننده ای را به نفع مردم فلسطین ایجاد کند. کشورهای اسلامی می توانند از این فرصت استفاده کرده و توانایی خود را برای مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی افزایش دهند و امتیازات اساسی را به نفع آزادی فلسطین کسب کنند. اما در این مسیر، موانع روحی و روانی عمیقی وجود دارد که به نفع اسرائیل است. نگاه غرب ستیزانه کشورهای اروپایی که حمایت آنها از اسرائیل را ذاتی و غیرقابل تغییر می دانند، عامل مهمی در این مشکل است.

از این منظر موضع غرب (طرفدار اسرائیل) هرگز تغییر نخواهد کرد و فرصتی برای همکاری با کشورهای اروپایی در زمینه مقابله با تجاوزات صهیونیستی وجود ندارد. از این منظر، این هدف تنها از طریق همکاری با کشورهای شرقی محقق می شود. این ایده پایه علمی ضعیفی دارد و عمدتاً مبتنی بر اندیشه های ایدئولوژیک است. به عنوان مثال، همانطور که در ابتدای این مقاله اشاره کردیم، واکنش اعتراضی جوامع غربی به جنایات اسرائیل را نمی توان با مقیاس این اعتراضات در جوامع شرقی مقایسه کرد و از این نظر جوامع غربی در موقعیت بسیار بالاتری برای تأثیرگذاری بر روی آن قرار دارند. جامعه بین المللی. فضای سیاسی را به این کشورها داد. بنابراین، این کشور برای درک این فرصت های جدید و تلاش برای بهره برداری از آنها به مطالعات اروپایی واقع بینانه نیاز دارد. باید در این جبهه حرکت کرد و روابط خوب و عادی با کشورهای اروپایی و احزاب فلسطینی اروپایی که در این قاره به قدرت رسیده اند برقرار کرد.

علاوه بر این، کشور به یک سیستم دیپلماتیک فعال و پویا نیاز دارد که بتواند در تعامل دوستانه با کشورها و دیپلمات های غربی باشد. لازم است دیپلماسی کشور از پوسته محافظه کارانه و منفی خود خارج شود و با دنیا وارد رابطه سازنده شود در این راه نه تنها از کارشناسان داخلی استفاده می کند، بلکه با کارشناسان خارجی نیز مشورت می کند. به عنوان مثال، مشورت با شخصیت های اروپایی حامی فلسطین مانند جرمی کوربین یا جورج گالووی (که هر دو مدت ها با شبکه ماهواره ای پرس تی وی همکاری داشته اند) می تواند فرصت های ارزشمندی را برای دیپلماسی ما فراهم کند، اما متاسفانه ایده های غیر سازنده ای مانند غرب ستیزی، بیگانه هراسی و نظامی گری ماهیت ناب جنگ علیه اسرائیل مانع مهمی برای این امر است. این در حالی است که رژیم صهیونیستی که از این ایده‌ها سود می‌برد، تلاش می‌کند ایران و کشورهای مشابه را از زیر بار این افکار سنگین، پرهزینه و بی‌اثر رها نکند.