با دکترین سیاست خارجی کاملا هریس آشنا شوید

هورناز (hornaz.ir):

فارین پالیسی نوشت: اکنون که کامالا هریس به عنوان نامزد اصلی دموکرات ها در انتخابات نوامبر در ایالات متحده تایید شده است، یکی از بزرگترین سوالاتی که در واشنگتن و پایتخت های خارجی مطرح می شود این است که اگر هریس به کاخ سفید برسد چه می شود؟ کاخ سفید در نوامبر، دکترین سیاست خارجی دولت آن چگونه خواهد بود.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، با توجه به آنچه در این مقاله آمده است: محاسبه تفاوت دیدگاه جو بایدن در مورد سیاست خارجی و دیدگاه کامالا هریس کار آسانی نیست زیرا هر دوی آنها در زمینه سیاست خارجی و مسائل امنیت ملی کاملاً با یکدیگر همسو بودند. در طول سه سال و نیم گذشته. اما هریس پیش از این یک بار، البته بسیار کوتاه، در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد و بین سال های 2017 تا 2021 عضو سنای آمریکا بود. بنابراین، تاریخ مواضع سیاسی مستقل او یک صفحه کاملاً خالی نیست.

موضعی که هریس در قبال چین در جریان انتخابات ریاست جمهوری 2020 اتخاذ کرد، بسیار نزدیک به سیاست چهار سال گذشته کاخ سفید است، یعنی رقابت و همکاری همزمان با پکن. او در مناظره ای در سپتامبر 2019 گفت: «(چین) محصولات ما از جمله مالکیت معنوی ما را می دزدد. آنها محصولات بی کیفیت را با قیمت پایین وارد اقتصاد ما می کنند. او باید بهای این اقدامات را بپردازد.

اما در عین حال، دیدگاه او در مورد تعرفه ها با دیدگاه دولت بایدن متفاوت است. او از تعرفه های دولت ترامپ بر کالاهای چینی انتقاد کرد و گفت که او یک “دموکرات محافظ” نیست. در همین حال، دولت بایدن اساساً تعرفه‌های دوران ترامپ را حفظ کرده است و بسیاری از دموکرات‌هایی که قبلاً با تعرفه‌ها مخالف بودند، از جمله جانت یلن، وزیر خزانه‌داری بایدن، پس از دوران کرونا و افزایش رقابت با چین، عقب‌نشینی کردند. این تعاریف پشتیبانی شد

در مجموع، به گفته کارشناسان، بعید است رویکرد هریس نسبت به چین در مقایسه با رویکرد دولت بایدن تغییر قابل توجهی داشته باشد.

هند از نظر روابط دوجانبه یکی از درخشان ترین نقاط در تاریخ دولت بایدن بوده است. واشنگتن به طور فزاینده ای این روابط را به عنوان یک اقدام متعادل کننده مهم علیه چین می بیند و دهلی نو را به عنوان یک شریک کلیدی در استراتژی کلی ایالات متحده در منطقه هند و اقیانوس آرام می بیند. به ویژه امور دفاعی و فناوری، ستون‌های اساسی روابط ایالات متحده و هند را تشکیل می‌دهند و موافقت‌نامه‌ها و ابتکارات بسیاری در سفر نخست‌وزیر هند به واشنگتن در سال گذشته به امضا رسید. به گفته کارشناسان، سیاست دولت هریس در قبال هند بعید است در مقایسه با سیاست دولت بایدن شاهد تغییر عمده ای باشد.

هریس بیش از هر نامزد ریاست جمهوری دیگری با هند روابط شخصی دارد، زیرا مادرش از هند به ایالات متحده مهاجرت کرده است و هریس بارها به تأثیر مادرش بر زندگی شخصی و دیدگاه های خود اشاره کرده است. اما از نظر سیاسی، بعید است که این ارتباطات شخصی تأثیری بر سیاست های هریس داشته باشد. مایکل کوگلمن، مدیر مؤسسه آسیای جنوبی، گفت: «مسلماً پیوندهای خانوادگی هریس با هند چیزی است که او احتمالاً از آن برای انتقال حس خویشاوندی خود به هند استفاده خواهد کرد… اما از نظر سیاست واشنگتن در مورد هند، هیچ تفاوتی ندارد. در مرکز ویلسون، بین او و بایدن نخواهد بود.»

شاید مهمترین بحران سیاست خارجی که هریس در صورت پیروزی در نوامبر به ارث خواهد برد، جنگ بین اسرائیل و حماس در غزه باشد و کارنامه معاون رئیس جمهور در مورد اسرائیل و جنگ غزه به دقت ارزیابی خواهد شد تا نشانه هایی از ادامه یا انحراف از بایدن وجود داشته باشد. این سیاست توسط دولت تفسیر و پیش بینی خواهد شد.

بررسی سوابق رای گیری و سخنرانی های عمومی هریس نشان می دهد که بعید است او تغییر قابل توجهی در سیاست ایالات متحده در قبال جنگ غزه یا درگیری اسرائیل و فلسطین ایجاد کند. دیوید ماکوفسکی، مشاور ارشد فرستاده ویژه آمریکا در مذاکرات اسرائیل و فلسطین گفت: «بر اساس اظهارات قبلی او، به نظر می‌رسد که هریس راه بایدن را ادامه خواهد داد.

از زمان حمله 7 اکتبر توسط حماس، هریس اساساً سیاست دولت بایدن مبنی بر تاکید بر حق اسرائیل برای دفاع از خود را دنبال کرده و در عین حال انتقاد خود را از ماهیت خشن حملات اسرائیل به آرامی منتقل می کند. هریس همچنین خواستار یک توافق آتش بس که شامل آزادی گروگان ها می شود، شد. اما گاهی اوقات، حداقل به صورت شفاهی، تفاوتی بین مواضع او و دولت بایدن مشاهده می شد. استفان کوک، تحلیلگر شورای روابط خارجی گفت: «گاهی اوقات او بیشتر از رئیس جمهور اسرائیلی ها را مورد انتقاد قرار می دهد.

مهاجرت همچنین یک موضوع سیاست خارجی است، که احتمالاً ساده‌ترین اقدام برای ارزیابی استراتژی بالقوه دولت هریس است، زیرا موضوع مهاجرت بخش مهمی از اقدامات وی به عنوان معاون رئیس جمهور بوده است.

جمهوری خواهان هریس را به عنوان «تزار مرزی» دولت بایدن توصیف کردند و از او به خاطر آنچه به عنوان شکست در انجام یک ماموریت مهم توصیف کردند، انتقاد کردند. به گفته نیکی هیلی فرماندار سابق کارولینای جنوبی، این ماموریت «حل مشکل مرزی» است. اما کارشناسان مهاجرت تاکید می کنند که برنامه هریس از نظر دامنه بسیار محدود است و او هرگز به عنوان “تزار مرزی” دولت بایدن منصوب نشد. (الخاندرو مایورکاس مسئول امنیت داخلی است و خاویر پکرا، وزیر بهداشت و خدمات انسانی، مسئول امور مرزی است)

در واقع، هریس مسئول تقویت تلاش‌های دولت بایدن برای تعامل با سه کشور آمریکای مرکزی هندوراس، گواتمالا و السالوادور برای کمک به رسیدگی به «علل ریشه‌ای» مهاجرت مانند مشکلات اقتصادی، خشونت و سرکوب سیاسی بود. .

رویکرد گسترده تر دولت بایدن به مرز جنوبی نمونه ای از استراتژی بالقوه مهاجرت هریس است. در ماه ژوئن، پس از امضای فرمان اجرایی بحث برانگیز مبنی بر توقف درخواست‌های پناهندگی در میان افزایش تعداد ورود غیرقانونی، تعداد گذرگاه‌های غیرقانونی مرز به پایین‌ترین سطح خود در سه سال گذشته رسید.

وی گفت: «(دولت بایدن) تلاش زیادی کرده است تا سیاست‌هایی را اجرا کند که سیاست‌های اجرایی مؤثری هستند، اما در عین حال او اذعان دارد که ما ملتی از مهاجران هستیم و آنها سیاست‌هایی را خواهند داشت که ادامه مهاجرت را ممکن می‌سازد». دوریس میسنر، کمیسر سابق مهاجرت ایالات متحده.

پیشینه هریس به عنوان یک کالیفرنیایی، دادستان سابق و فرزند مهاجران، دیدگاه او را در مورد این موضوع شکل داده است و اگر رئیس جمهور شود، قطعا به این کار ادامه خواهد داد.