تورم نجومی در فوتبال ایران؛ افزایش بی‌رویه قیمت بازیکنان داخلی

هورناز (hornaz.ir):

فارس: افزایش بی رویه قیمت فوتبالیست های بومی کشور به روند بی رویه خود ادامه می دهد.

با شروع فصل نقل و انتقالات فوتبال در کشورمان، علاقه باشگاه ها برای جذب بازیکن خارجی افزایش چشمگیری داشته است به طوری که می توان گفت این علاقه نسبت به سال گذشته افزایش چشمگیری داشته است.

نکته قابل توجه در جذب بازیکنان خارجی توسط تیم های لیگ برتر انگلیس این است که وسواس فنی باشگاه ها افزایش یافته است و اکنون که نظارت دقیق تری بر هزینه های آنها و همچنین تزریق پول توسط اسپانسرها یا کارخانه های حامی انجام می شود، مدیران در مورد کیفیت و سطح توانایی محتاط تر بوده و گزینه های پیشنهادی را ارائه کرده است.

اگرچه ممکن است این مشکل به افت کیفیت فوتبال کشورمان مربوط باشد، اما واقعیت این است که با توجه به افزایش بی رویه قیمت بازیکنان داخلی، مسئولان باشگاه بیشتر به دنبال جذب بازیکنان خارجی در پست های مورد نظر هستند.

به عنوان مثال یکی از بازیکنان پرطرفدار تیم در فصل گذشته که عملکردش همواره مورد انتقاد بوده امسال برای بازی در تیم شهرستانی 20 میلیارد تومان طلب کرده است. یا بازیکنی که در اصل عضوی از لژیونر ناکام بوده و حالا پیشنهاد داخلی مهمی ندارد و از تیم شهرستانی درخواست قرارداد 30 میلیارد تومانی کرده است!

چنین بازیکنانی را می توان حتی در لیگ برتر هم پیدا کرد و پس از آن، بازیکنانی که در فصل گذشته عملکرد و تاثیرگذاری بسیار خوبی داشتند، بدون شک خواهان قراردادهای نجومی بیشتری خواهند بود.

پرداخت زمین، ملک و پول در خارج از کشور و در واقع پرداخت های خارج از قرارداد یکی از پیامدهای منفی افزایش غیرمسئولانه تورم در فوتبال است. تدوین قوانین جدید نقل و انتقالات گامی خوب و ارزشمند در جهت کنترل این آشفتگی در فوتبال کشورمان است، اما افزایش مطالبات مالی بازیکنان مختلف برای امضای قراردادهای جدید نشان می دهد که این قوانین از قاطعیت و قاطعیت لازم برخوردار نبوده و امسال باشگاه ها مجبور می شوند بازیکنانی را که نگران قیمت های جدید هستند بفرستند تا آنها را متقاعد کنند که این کلید دور زدن قوانین جدید و سقف بودجه است.

تقریباً برای همه فوتبالدوستان ثابت شده است که نقل و انتقالات باشگاه های معروف بدون فراتر از حد بودجه امکان پذیر نیست، زیرا طبیعی است که سال به سال نیاز مالی بازیکنان افزایش می یابد و باشگاه ها نمی توانند به طور 100 درصد از عهده این امر برآیند. برای همین سراغ بازیکنان خارجی می روند که در نهایت با 200 یا 300 هزار دلار بیش از یک سال قرارداد می بندند. در حالی که به طور گسترده گفته می شود که آنها باید 500000 دلار یا بیشتر برای جذب یک بازیکن داخلی بپردازند، ممکن است آن بازیکن از نظر کیفیت به خوبی آن بازیکن خارجی نباشد.

بنابراین به نظر می رسد تصمیم گیران و قانون گذاران ورزش و فوتبال در کشور باید به وضع قوانین توجه بیشتری داشته باشند تا بتوانند به خوبی افزایش قیمت ها را کنترل کنند. در واقع می توان گفت بدون کنترل افزایش بیش از حد و سرطانی مطالبات و قراردادهای مالی، هیچ قانونی کارساز نخواهد بود.