فرصت‌های ژئوپلتیک عملیات اوکراین در خاک روسیه / این استراتژی بهترین گزینه برای اجتناب از جنگ علیه چین، ایران و روسیه به صورت همزمان و در جبهه‌های مختلف است

وس میچل در فارین پالیسی نوشت: عملیات تهاجمی اوکراین در خاک روسیه، از جمله عملیاتی که در حال حاضر در منطقه کورسک در حال انجام است، فرصتی برای پایان دادن سریعتر به جنگ به عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده تر برای اولویت دادن به چالش های ژئوپلیتیکی که آمریکا با آن مواجه است، فراهم می کند استراتژی بهترین گزینه برای اجتناب از جنگ علیه چین، ایران و روسیه به طور همزمان و در جبهه های مختلف است. واشنگتن با ارائه تجهیزات مورد نیاز اوکراین برای تحکیم و تحکیم اشغال اخیر خود، این فرصت را دارد که کیف را تحت فشار قرار دهد تا مسکو را به پای میز مذاکره بکشاند، زمان را برای تجهیز مجدد غرب بخرد و فرصتی را برای ایالات متحده فراهم کند تا خود را تغییر دهد. توجه به اوکراین منطقه هند و اقیانوسیه باید کمک کند. اما انجام این کار مستلزم حذف محدودیت‌های استفاده اوکراین از تسلیحات آمریکایی و تعیین یک نقشه راه واضح و قابل دستیابی برای پایان دادن به جنگ توسط دولت بایدن است. اگرچه این کار مخاطره آمیز است، اما بهتر از توزیع کمک به اوکراین است تا زمانی که چین یا ایران در دو جبهه با ایالات متحده وارد جنگ شوند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در این مقاله همچنین آمده است: برای درک فرصت ایجاد شده توسط عملیات کورسک، لازم است درک کنیم که این عملیات چه تفاوتی با سایر عملیات تهاجمی اوکراین در خاک روسیه از سال 2022 دارد. ابتدا این عملیات در مقیاس بسیار گسترده‌تری انجام می‌شود و شامل حداقل 5 تیپ، از جمله برخی از بهترین واحدهای غرب، تانک، توپخانه، هواپیماهای بدون سرنشین و هواپیماهای جنگنده است.

ثانیاً، در این عملیات، نیروهای اوکراینی توانستند بسیار عمیق تر از عملیات های قبلی به خاک روسیه نفوذ کنند. اگرچه جزئیات عملیات هنوز تایید نشده است، اما به نظر می رسد که اوکراینی ها کنترل 70 روستا در داخل خاک روسیه، خطوط راه آهن، یک خط لوله مهم گاز و مساحت کل بیش از هزار کیلومتر مربع زمین را به دست گرفتند. سوم، به‌نظر می‌رسد که اوکراینی‌ها به‌جای ترک منطقه پس از تهاجم موفقیت‌آمیز، نیروها و تجهیزات جدید را وارد می‌کنند و پیشرفت‌های بیشتری انجام می‌دهند.

بسیاری از خطاهای ریاضی ممکن است رخ دهد. اول، این عملیات تهاجمی ممکن است نیروهای رزمی اوکراینی را از جبهه‌های دیگری که روسیه در آن‌ها مورد حمله قرار می‌گیرد، جذب کند. اگرچه مسکو عجله ای برای اعزام نیرو به کورسک ندارد، اما روس ها هنوز هم ذخایر زیادی دارند که می توانند به آنها تکیه کنند. با این حال، این حمله ضعف شگفت انگیز نیروهای دفاعی روسیه را نشان داد. مرزهای روسیه عملاً بی دفاع هستند. اوکراینی ها به غافلگیری استراتژیک دست یافتند و جنگ را به سرزمین دشمن بردند. این اقدام روحیه سربازان را تقویت کرد. اکنون پوتین با معضل کم اهمیت جلوه دادن حمله یا تکیه بر سربازان وظیفه (اقدامی نامطلوب)، نیروهای امنیت داخلی، انتقال برخی از نیروهای خط مقدم برای بیرون راندن اوکراینی ها و تقویت بقیه مرزها با استقرار نیروهای بیشتر مواجه است. .

با وجود برتری عددی دشمن، اوکراینی ها شانس زیادی برای حفظ مواضع خود دارند. تاکنون جنگ حاضر مزایای غیرمنتظره دفاع بر حمله را در جنگ موضعی آشکار کرده است. با نزدیک شدن به فصل بارانی پاییز، اوکراینی‌ها احتمالاً قادر خواهند بود استحکامات پایداری بسازند که بتواند جابجایی آسان را تحمل کند. هر چه جلوتر برویم، روس‌ها باید نیروهای بیشتری را مسئول حفاظت از مرز طولانی خود کنند. این تحولات از اهمیت راهبردی برخوردار هستند زیرا آنچه را که مدت‌ها به عنوان یک تئوری مشخص در مورد پیروزی روسیه تلقی می‌شد، زیر سوال می‌برند (بر اساس این واقعیت که طولانی شدن جنگ به نفع روسیه به عنوان طرف بزرگ‌تر و شاید قوی‌تر در جنگ است). حتی اگر روند کورسک در نهایت با شکست مواجه شود، این به ما امکان می‌دهد تا راهبردی را در برخورد با اوکراین تصور کنیم که بتواند بن‌بست ظاهری فعلی را به نفع اوکراین بشکند. همانطور که کارل پنجم گفت. کلاوزویتز، نظریه پرداز مشهور نظامی قرن نوزدهم: «تصرف استانی که به راحتی اشغال یا منزوی می شود، به خودی خود یک مزیت است، اگر این مزیت برای ترساندن دشمن از نتیجه نهایی کافی باشد، ممکن است راه میانبری در نظر گرفته شود صلح.»

اگر کی‌یف بتواند مناطق مرزی روسیه را حتی در مقیاس کوچک تصرف و کنترل کند، مسکو باید این احتمال را در نظر بگیرد که در قلمرو خود آسیب‌پذیرتر از ضربه‌هایی است که تاکنون به دلیل تحریم‌های غرب زده است. همه اینها پیامدهایی برای استراتژی گسترده تری که توسط دولت ایالات متحده دنبال می شود، دارد.

من مدت‌ها استدلال کرده‌ام که رویکرد بهینه ایالات متحده برای جنگ روسیه در اوکراین باید استفاده از آن به عنوان فرصتی برای شکست روسیه توسط نیابتی در بازه زمانی سریع‌تر از آمادگی چین برای حرکت علیه تایوان باشد. ایالات متحده در دو استراتژی دفاع ملی اخیر خود اعلام کرده است که آمادگی جنگیدن همزمان با بیش از یک دشمن اصلی را ندارد. با تمرکز سیستماتیک منابع خود علیه روسیه در جنگ کنونی، ایالات متحده این فرصت را دارد که تهدید روسیه برای اروپا را تضعیف کند و بر این اساس، ظرفیت نظامی خود را برای افزایش بازدارندگی در منطقه هند و اقیانوس آرام آزاد کند.

اما واشنگتن و متحدانش از زمان شروع تهاجم روسیه به طور عاقلانه از زمان خود برای ایجاد قابلیت های نظامی خود استفاده نکرده اند. در طول بیش از دو سال، مشخص شده است که برای درگیر شدن در یک جنگ طولانی با دشمن بزرگ صنعتی، چه نوع تلاش و به چه نسبتی لازم است. اما نه ایالات متحده و نه متحدانش هیچ اقدامی برای آماده شدن برای چنین احتمالی انجام نداده اند.

به نظر می رسد مهم ترین ابزار فشار احتمالی بر روسیه در حال حاضر، که می تواند ارزش بیشتری نسبت به لغو تحریم ها یا مشوق های اقتصادی برای روسیه داشته باشد، خاک است.

هدف غرب باید کمک به زلنسکی برای حفظ خاک روسیه باشد تا پوتین را به میز مذاکره بکشاند و جنگ را در اسرع وقت با شرایط مطلوب در اوکراین پایان دهد.

این امر مستلزم آن است که دولت بایدن کارهایی را انجام دهد که تمایلی به انجام آنها نداشته است. واشنگتن باید تسلیحاتی را که اوکراین برای حفظ مزیت میدان نبرد خود به آن نیاز دارد و محدودیت های استفاده کی یف از این تسلیحات را حذف کند، در اختیار کی یف قرار دهد. این بدون خطر نیست، زیرا می‌تواند روسیه را تحریک کند تا با تشدید تنش‌ها به شیوه‌هایی که مستقیما ناتو یا ایالات متحده را تهدید می‌کند، پاسخ دهد.

اما این خطرات باید با خطرات جایگزین سنجیده شوند: تلاش برای اولویت دادن به آسیا قبل از ثبات اروپا، یا تلاش برای انجام اقدامات دراماتیک و خطرناک تر، مانند انجام یک حمله پیشگیرانه علیه ایران. شاید بدترین جایگزین ادامه مسیر فعلی باشد که ممکن است واشنگتن را در معرض اقدام چین علیه تایوان در زمانی که ذخایر نظامی آمریکا به شدت تضعیف شده است، قرار دهد. این سناریویی است که پتانسیل افزایش تنش را دارد.