نگین شایگان، فعال اقتصادی حوزه سلامت می گوید: در مذاکرات جلیلی بر کاهش میزان ارز وارداتی توصیه و تاکید شده است. این صحبت می تواند به عنوان یک شعار مطرح شود، اما چه اتفاقی می افتد؟ ما در واقع میزهای مردم را کوچکتر می کنیم.
نگین شایگان، فعال اقتصادی حوزه سلامت درباره احتمال روی کار آمدن تندروها در غرب و ایران به «انتک» گفت: ممکن است با توجه به تغییرات آمریکا دوران سخت دیگری را پیش رو داشته باشیم. اگر این تغییر با تندروهای داخلی همراه شود، اتفاقات خوبی در اقتصاد رخ نمی دهد. در دوره قبل که ترامپ رئیس جمهور بود و اصلاح طلبان حضور داشتند، ارسال پول برای غذا و دارو نیز برای مدت کوتاهی تعطیل شد. واکنش جامعه جهانی به حدی بود که این دوره کوتاه لغو شد. بدون اینکه بدانیم، دوران سختی را پیش رو داریم، زمانی که بهتر است تندروها بر ما حکومت نکنند.
وی افزود: من از نگاه به شرق امتناع نمی کنم، زیرا رابطه ما با شرق در تمام دورانی که رابطه ما با غرب قطع شد قطع نشد. نگاه به شرق را نباید فراموش کنیم، زیرا بسیاری از کالاهای ما حداقل در حوزه سلامت از چین می آید. نادیده گرفتن نقش چین غیرممکن است.
وی همچنین در خصوص پیامدهای خاص قدرت گرفتن تندروها در اقتصاد سالم اظهار داشت: در مذاکرات گالیلی بر کاهش ارز وارداتی توصیه و تاکید کردند. این صحبت می تواند به عنوان یک شعار مطرح شود، اما چه اتفاقی می افتد؟ ما در واقع میزهای مردم را کوچکتر می کنیم. ما نمی توانیم به این شعار بسنده کنیم، اما باید به نتایج آن نگاه کنیم. در دولت رئیسی هم همین اتفاق افتاد و سعی کردند گلوگاه ها را بیشتر کنند. در برخی زمینه ها با کمبودهای جبران ناپذیری مواجه هستیم. افراط گرایان طرح های مضر را پیش می برند. مثلا طرح دروار که دارو تحت پوشش بیمه است و بیمه تا رسیدن به مرحله توزیع به داروخانه و بیمارستان پرداخت می کند. شرکت های بیمه آنقدر کم پول هستند که شرکت های تولیدی از تولید آنها خودداری می کنند و این باعث کمبود می شود. ارزان نگه داشتن داروها باعث کمبود شدید دارو شده است.
شگان درباره ادعای تندروها مبنی بر تمرکز بر تولید داخلی گفت: تندروها خواستار استقلال و تولید هستند اما ما نمی توانیم چنین کاری انجام دهیم. وقتی آنها به کارخانه برکت حمله کردند، بسیاری از مردم به دلیل در دسترس نبودن واکسن جان خود را از دست دادند. شعار حداکثری تولید و استقلال اصرار بر ایده ای است که نتیجه مثبتی برای ما نداشته است. اگر 80 درصد داروها را تولید میکردیم، با قیمتگذاری نسخهای آن را به چالش میکشیدیم. ما تولید آنتی بیوتیک را به دلیل در دسترس نبودن قیمت واقعی از دست دادیم و مجبور به واردات شدیم و هزینه واردات 3 برابر قیمت داخلی بود.
entekhab به نقل از هورناز